Gerhard Berger is een voormalig Formule 1-coureur uit Oostenrijk die tien Grands Prix wist te winnen. Berger was een zeer getalenteerd autocoureur, maar verwierf ook naast de baan faam dankzij zijn grappen en grollen – voornamelijk met oud-teamgenoot Ayrton Senna. Jarenlang was Berger als adviseur van BMW en later als teambaas van Scuderia Toro Rosso betrokken bij de Formule 1, tegenwoordig is hij voorman van de Duitse toerwagenklasse DTM.
In de zomer van 1959 wordt Gerhard Berger geboren in een klein Oostenrijks dorpje, gelegen in Noord-Tirol. Als aspirant coureur beklimt hij de ladder van de juniorklassen, om in 1984 zijn Formule 1-debuut te maken voor het nietige ATS-team. Bijna eindigt het daar ook gelijk: aan het einde van dat seizoen beleeft Berger een verschrikkelijk verkeersongeval, waarbij hij ontzettend veel geluk heeft dat er toevallig twee neurochirurgen kort na zijn crash langs de plek des onheils rijden. De Oostenrijker geneest wonderwel en stapt in 1985 weer in een Formule 1-wagen, dankzij Arrows.
Berger stapt voor 1986 van de ene middenmoter over naar de andere, als hij zich bij Benetton voegt. Dat blijkt een gouden greep. De Benettons van 1986 komen goed mee in de subtop, teammaat Teo Fabi rijdt zelfs een paar keer naar poleposition. Het is echter Berger die met de krantenkoppen aan de haal gaat als hij in de Mexicaanse Grand Prix als een van de weinigen niet naar binnen komt voor een pitstop, wat zich uitbetaalt middels een overwinning. Benetton en Berger doden die dag reuzen als McLaren en Ferrari, waardoor het laatstgenoemde team interesse in de Oostenrijkse coureur krijgt.
Achter het stuur van een Ferrari voegt Berger in 1987 nog twee en in 1988 nog één overwinning toe aan zijn erelijst. Voor 1990 wordt er geruild – Alain Prost gaat van McLaren naar Ferrari en Berger bewandelt de omgekeerde weg. Aldaar wordt hij teammaat van Senna, een coureur waarmee hij goed bevriend raakt. Achter het stuur van de McLaren is Bergers voornaamste doel om Senna te helpen in diens strijd om wereldtitels, iets wat in 1990 en 1991 perfect lukt. Berger mag de kruimels oprapen: hij wint in die tijd vier Grands Prix.
Voor 1993 keert Berger terug op het oude nest bij Ferrari, maar de timing is niet ideaal. De Scuderia ligt op haar gat en samen met Jean Alesi, waarmee hij tevens goed bevriend raakt, probeert Berger het tij te keren. Dat lukt mondjesmaat: Berger wint zelf één keer (Duitsland 1994), maar dat komt mede doordat het halve veld uitvalt. Als Ferrari graag supertalent Michael Schumacher in haar wagen wil zetten valt het doek voor Berger, die zijn laatste twee seizoenen in de Formule 1 voor Benetton afwerkt en daarin nog éénmaal een Grand Prix wint (Duitsland 1997).
Na zijn loopbaan als actieve coureur richt Berger zich op de andere kant van de pitmuur. Hij raakt kort na zijn afscheid betrokken bij het Formule 1-project van BMW, wat hij jarenlang aanstuurt. In 2006 koopt Berger de helft van de aandelen van het door Red Bull overgenomen team van Minardi, dat wordt omgedoopt tot Scuderia Toro Rosso. Met Berger als teambaas en toptalent Sebastian Vettel als coureur wordt er in 2008 een overweldigend verrassende zege geboekt op Monza. Berger besluit dat het niet beter kan worden en doet zijn aandelen daarom van de hand, om later terug te keren in de autosportwereld als voorman van de FIA single seater-groep (2012-2014) en als voorzitter van de DTM (2017-2022)
Volgens een Italiaans medium wordt Berger in verband gebracht met het F1-team van Audi die gaat meedoen in 2026.