Ayrton Senna Special: Het gemis van Ron Dennis
- Gepubliceerd op 01 mei 2014 09:17
-
- Door: Rob Veenstra
Het is vandaag twintig jaar geleden dat Ayrton Senna om het leven kwam na een crash tijdens de Grand Prix van San Marino op het circuit van Imola. Een ideaal moment om uitgebreid stil te staan bij de legendarische Braziliaan. In dit deel komt Ron Dennis van McLaren aan bod. Hij onderhield een innige band met Senna, met wie hij vele successen vierde.
Gevraagd naar wat hij het meeste mist aan Senna, antwoordde de anders zo zakelijke Dennis: "Het plezier. Ik herinner me vooral het gelach en het plezier." Senna won met McLaren 35 races en drie wereldtitels, maar wat beklijft zijn de grappen en grollen die hij samen met teamgenoot Gerhard Berger uithaalde.
Verhalen doen de rondte dat Berger een onbreekbaar geachte koffer van Senna uit een helikopter gooide, dat de Oostenrijker de kamer van zijn teamgenoot vulde met kikkers en dat hij de pasfoto van Senna in diens paspoort verwisselde voor een foto van een penis. Senna kon er ook wat van, met onder andere een Franse kaas in de airco van de kamer van Berger en de creditcards van zijn stalgenoot aan elkaar lijmen.
Dennis graaft in zijn geheugen naar een anekdote uit Monza, waar hij op een avond zijn hotelkamer aantrof, behangen met pornografisch materiaal. "Later dat weekend keerde iemand uit de groep terug naar zijn kamer om hem helemaal leeg aan te treffen. Geen meubels, helemaal niks. Dat soort dingen mis ik wel. Soms was het op het randje van slapstick, niet grappig en misschien zelfs kinderachtig. Maar de sfeer in het team was geweldig."
Daarbij was de komst van Berger als vervanger van Alain Prost doorslaggevend. Dennis: "Gerhard was het perfecte wapen om met Ayrton om te gaan. Voorheen was het uitgesloten om te denken dat Ayrton lachte om een grap. Gerhard bracht humor in het team, dat brak het ijs bij Ayrton. Het werd zelfs extreem. Gerhard kent geen grenzen, echt niet. Ik weet nog dat we een keer gingen duiken en hij op een aardige diepte mijn luchttoevoer dicht draaide. Hij vond het hilarisch."
De dood van Senna greep Dennis erg aan. "Hij was zo goed de hele periode dat hij deze planeet bewandelde. Veel coureurs blijven te lang in deze sport en ze parasiteren op succes uit het verleden. Ayrton was gewoon ongehoord competitief en opeens was het voorbij. Het eindigde zo abrupt dat je alleen onthoudt hoe geweldig hij was. Hij was een grootheid. Hij had nog menselijke waarden en principes."
Gevraagd naar wat hij het meeste mist aan Senna, antwoordde de anders zo zakelijke Dennis: "Het plezier. Ik herinner me vooral het gelach en het plezier." Senna won met McLaren 35 races en drie wereldtitels, maar wat beklijft zijn de grappen en grollen die hij samen met teamgenoot Gerhard Berger uithaalde.
Verhalen doen de rondte dat Berger een onbreekbaar geachte koffer van Senna uit een helikopter gooide, dat de Oostenrijker de kamer van zijn teamgenoot vulde met kikkers en dat hij de pasfoto van Senna in diens paspoort verwisselde voor een foto van een penis. Senna kon er ook wat van, met onder andere een Franse kaas in de airco van de kamer van Berger en de creditcards van zijn stalgenoot aan elkaar lijmen.
Dennis graaft in zijn geheugen naar een anekdote uit Monza, waar hij op een avond zijn hotelkamer aantrof, behangen met pornografisch materiaal. "Later dat weekend keerde iemand uit de groep terug naar zijn kamer om hem helemaal leeg aan te treffen. Geen meubels, helemaal niks. Dat soort dingen mis ik wel. Soms was het op het randje van slapstick, niet grappig en misschien zelfs kinderachtig. Maar de sfeer in het team was geweldig."
Daarbij was de komst van Berger als vervanger van Alain Prost doorslaggevend. Dennis: "Gerhard was het perfecte wapen om met Ayrton om te gaan. Voorheen was het uitgesloten om te denken dat Ayrton lachte om een grap. Gerhard bracht humor in het team, dat brak het ijs bij Ayrton. Het werd zelfs extreem. Gerhard kent geen grenzen, echt niet. Ik weet nog dat we een keer gingen duiken en hij op een aardige diepte mijn luchttoevoer dicht draaide. Hij vond het hilarisch."
De dood van Senna greep Dennis erg aan. "Hij was zo goed de hele periode dat hij deze planeet bewandelde. Veel coureurs blijven te lang in deze sport en ze parasiteren op succes uit het verleden. Ayrton was gewoon ongehoord competitief en opeens was het voorbij. Het eindigde zo abrupt dat je alleen onthoudt hoe geweldig hij was. Hij was een grootheid. Hij had nog menselijke waarden en principes."
.
Trending nieuws
-
test push 13113 aug 2024 06:44
-
Verstappen trots op Newey: "Niemand is zoals hem"20 feb 2024 11:22
-
'Turkije wil Grand Prix terughalen met speciale strategie'20 feb 2024 10:46
-
FIA sluit opmerkelijke kledingdeal met AlphaTauri20 feb 2024 10:09
-
Advertorial: Jordan twijfelt aan kopmanschap Russell20 feb 2024 09:26
0
Reacties (8)
Login om te reagerenszixxx
Posts: 4.764
Dit vind ik nou wel weer één van de leukere stukjes om te lezen. Geeft me ook een beeld van de andere kant van Ron Dennis. Ik heb hem altijd enkel als koele doelbewuste zakenman gezien. Maar hij heeft dus toch humor :-)
Jean Alesi
Posts: 17.675
Heb gisteren de documentaire over Senna gezien en ik vond deze toch wat tegenvallen, dit komt misschien omdat ik al vele documentaires over hem gezien heb en deze eigenlijk niets nieuws/anders toevoegde, net zoals bij de andere docu's zit je een hele poos Senna verheerlijking te kijken, hij wordt afgeschilderd als een god die veel onrecht is aangedaan en zijn voornaamste tegenstander als een slechterik.
De filmmaker dacht ook met een retro kleurenfilter over de beelden, zodat het een beetje als film oogt, en wat over de top emo-muziek iets beters te brengen maar ik beschouw het als gemiste kans.
Graag had ik wat meer over z'n prive leven gezien, over z'n tekortkomingen en ook z'n streken die af en toe minder sportief waren, wat meer collega coureurs aan bod die eens wat zaken konden belichten die je nog niet wist, of nieuwigheden opgedoken uit een archief, etc, etc.
Begrijp me niet verkeerd, Senna is een held voor mij persoonlijk maar iedereen die F1 toen volgde op de manier dat ik dat deed, en ik miste geen enkele training, warm up sessie, interview en alles wat eromheen hing, wist wel dat Senna iemand kon zijn met 2 gezichten, dat geeft niet, dat vind ik alleen nog maar fascinerender aan hem.
Neem nou de grappen die Dennis noemt, het zal wel wat aangedikt zijn door hem, maar ik wist niet van deze kant van Senna die op mij als koele kikker overkwam.
Ik ben dus nog altijd Senna fan maar de documentaire krijgt van mij een mager 6je, vraag me af of ik de enige ben die er zo over denkt?
DeGladdeViking
Posts: 715
Hoi Jean,
Probeer eens de extended version, die duurt 166 minuten.
Het gevoel dat jij hebt, had ik ook een beetje na de eerste keer kijken. Toen ik de extended version had gezien, zag ik ook de andere zijde van de medaille. In de langere versie komt Alain Prost namelijk ook veel vaker aan bod.
Ik heb alleen geen idee waar die extended version verkrijgbaar is, iemand?
Senna014
Posts: 511
Beste Jean, je moet dan absoluut! de volledige (extended cut) versie bekijken. In de bioscoopversie zoals deze gisteravond te zien was wordt de zaak te veel vanuit Senna perspectief verfilmd, dat klopt absoluut! Bij de extended cut zie je véél meer, vooral juist ook van de tegenbelichting. Alle mensen die je tijdens de bioscoopversie 'commentaar' bij de beelden hoort geven, zie je in de extended cut tussen de bioscoopbeelden door aan het woord komen. Dit zijn 1 op 1 interviews geweest. Vooral de Amerikaanse F1 reporter (ik kom even helemaal niet op zijn naam) heeft veel meer interessante informatie. Daarnaast komt Prost veel beter en ruimer in beeld en aan het woord (en ook familieleden, teamleden van McLaren en Williams e.d.). In de bioscoop versie komt Prost echt als the bad guy over en is het voor de leek misschien raar om te zien dat Senna en Prost nog lachend in Adelaide '93 op het podium staan en dat Prost in de aftiteling nog even snel genoemd wordt als mede Trust beheerder van The Senna Foundation. In de extended cut wordt de relatie met Prost veel beter en minder eenzijdig belicht, vooral ook de periode van Prost na McLaren. Ook zie je duidelijk de lofbetuiging van Senna aan het adres van Prost vlak voor de start in Imola '94. Meer zal ik niet verklappen, kijk hem zelf nog maar een keer.
@Degladdeviking, de extended cut staat op elke DVD of Blu-ray uitvoering van 'Senna'. Op de DVD versie kun je vaak alleen de interviews zien als een uur durende special. Op de Blu-ray versies die ik in huis heb kun je de extended cut ook als geheel zien. Een must voor de echte Senna fan in mijn ogen. Geen waardeloze download, maar het echte materiaal met daarbij je steun voor the Senna Foundation!
Snelle Eddy
Posts: 5.538
Je hebt wel een punt Jean, maar zoals de jongens boven mij zeggen ligt dit aan de versie die je hebt gezien. Wij, de fans, weten allemaal wel dat Senna niet louter een halfgod was. Daarom zijn we neem ik aan toch ook fan, want van een heilige is het moeilijk houden. Je moet je kunnen identificeren met je held, dus overeenkomsten hebben.
Betreffende de docu; ik vind hem prachtig en zit altijd weer met een emo-gevoel aan het eind. Dat komt mede door de muziek, die je vanaf het begin (Senna in de karts) gelijk meeneemt naar iets bijzonders, maar ook naar iets met een verdrietige conclusie. Wat mij betreft is het juist de balans tussen muziek, de (unieke 'nieuwe' archief-) beelden en de interviews met de verschillende mensen die het tot een fantastische kijkervaring maken. Ongeacht welke kant van het verhaal vooral wordt belicht.
Het mooiste vind ik de conclusie van John Bisignano van ESPN (@Senna014 ;)): "Ayrton just ran out of luck." Dat geeft mij meer voldoening dan al het gegis naar de oorzaak. Dat het aan de auto lag is een feit, hoe en wat precies (bandenspanning, stuurkolom, etc) doet er niet meer toe.
Senna014
Posts: 511
Dank je Eddy, natuurlijk was het Bisignano! De documentaire vind ik mooi gemonteerd, zeker ook met de muziek erbij. Niet te overdreven, maar het weet de beelden in de juiste emotie te benaderen, zoals bijvoorbeeld bij de beelden direct na de crash in Monaco '88. Vooral ook de eerste kartbeelden met de anekdote van Senna over het pure racen is mooi aan het begin, maar nog veel mooier met de beelden (en de overpeinzing van Senna op de vraag) van het echte interview aan het eind. Het rondt de tragiek goed af, maakt de cirkel rond en weet ondanks het zwarte weekend en het abrupte eind het verhaal met een mooie en vooral positieve noot te eindigen.
Voor mij persoonlijk blijven er drie fragmenten voor kippenvel zorgen. De eerste frames na Monaco '84, waarbij je Senna in de pits in de Lotus Renault 97T langzaam ziet verschijnen nadat anderen uit de weg gaan. Wat een prachtshot is dat van de beste cameraman geweest! Ik hoop nog altijd dat de beste man dit ook bij andere coureurs heeft gedaan! Daarnaast het tv optreden bij zijn voormalige vriendin die hem met flink wat kusjes al het geluk wenst in veel toekomstige jaren en laat ze nou net na 1993/voor 1994 stoppen... En tot slot de aanloop naar de start van Imola 1994, waarbij Viviane Senna vertelt dat Senna voor deze GP als laatste een stuk uit de Bijbel heeft gelezen waarin stond dat God hem zijn grootste beloning zou geven, God zelf, oftewel de verlichting naar de hemel na de dood.. Ik ben absoluut geen gelovig man, maar dit geeft mij toch wel kippenvel!
Interlagos
Posts: 913
Jean,
Als je meer wil weten over zijn prive leven is het boek Ayrton Senna The Whole Story een aanrader. Hier in staat bv dat hij een hele moeilijke zaterdagavond had gehad. Dit had onder meer te maken met Adriana Galisteu,het fijne daarvan moet je gewoon in het boek lezen. Maar 1 ding staat vast de familie Senna wilde absoluut niets met Adriana Galisteu te maken hebben. Er zijn diverse youtube filmpjes die hier over gaan.
Het andere is dat Sid Watkins Ayrton had aangeboden om niet te rijden op 1 mei maar ipv te gaan vissen. Ayrton's antwoord was dat hij te veel verantwoordelijkheden had.
Het kippenvelmoment voor mij is diezelfde Sid Watkins erbij was toen Ayrton's ziel zijn lichaam verliet, altans voelde hij dat en heeft hij dat ergens beschreven.
renzo
Posts: 932
Nouja dat gevoel heb ik ook over de docu. Pure Senna verheerlijking. Prost was de bad-guy, althans dat gevoel krijg ik erbij.
Ben nooit een Senna fan geweest.
Wat je dus niet ziet is dat Senna met levens speelde om zijn gelijk (en winst) te behalen. Zo kan ik me nog herinneren dat hij in de F3 de wagen van Martin Brundle bewust in 2 stukken ramde om de titel veilig te stellen. Zo ook flikte hij dat bij Prost in 1990. Op volle snelheid ramde hij zichzelf en Prost van de baan. Pure kamikaze !! Arrogantie ten top. In deze tijd zou hij zwaar bestraft zijn, toen kwam hij er mee weg, zonder een boe of bah.
Senna vond zichzelf op een voetstuk staan. Zo gaf hij Irvine een ram voor zijn kop omdat Eddie zichzelf un-lapte. Gewoon een race voorval niet meer. Ook Schumacher probeerde hij de les te leren, was dat in Spa ?
Maargoed sterf je in het harnas dan wordt je een held.