Stefan Bellof, een vroeg gestorven natuurtalent
- Gepubliceerd op 01 sep 2015 12:09
-
- Door: Rob Veenstra
Het is vandaag exact dertig jaar geleden dat Stefan Bellof om het leven kwam tijdens de 1000 kilometer van Spa-Francorchamps, een sportscars-race. Op 1 september 1985 werd een crash in de razendsnelle knik omhoog na Eau Rouge de Duitser fataal. Na een touché met Jacky Ickx ging Bellof radeloos rechtdoor in Raidillon. Hij overleed ter plekke aan zijn verwondingen.
Bellof combineerde het racen in de sportscars met rijden in de Formule 1. Hij was bezig aan zijn tweede seizoen in de koningsklasse van de autosport. Namens Tyrrell was de Duitser in 1985 twee maal in de punten geëindigd en hij werd alom beschouwd als een van de grootste talenten van zijn generatie. Bellof werd slechts 27 jaar. De teller stokte bij twintig Grand Prix-starts.
Tijdens zijn debuutseizoen 1984 schitterde hij in de totaal verregende Grand Prix van Monaco, de race die bekend staat als de wedstrijd waarin Ayrton Senna zijn capaciteiten voor het eerst echt taleerde. Bellof eindigde als derde, op twintig seconden van winnaar Prost, maar aan het einde van het jaar werden al zijn uitslagen geschrapt omdat Tyrrell rommelde met ballastgewicht.
Trending nieuws
-
test push 13113 aug 2024 06:44
-
Verstappen trots op Newey: "Niemand is zoals hem"20 feb 2024 11:22
-
'Turkije wil Grand Prix terughalen met speciale strategie'20 feb 2024 10:46
-
FIA sluit opmerkelijke kledingdeal met AlphaTauri20 feb 2024 10:09
-
Advertorial: Jordan twijfelt aan kopmanschap Russell20 feb 2024 09:26
0
Reacties (13)
Login om te reagerenNOTHINGBUTTHETRUTH
Posts: 13.929
Goed dat jullie hier aandacht aan besteden. Bellof had het in zich om een groot kampioen te worden. Ik herinner me met name die ene F1-race op Monaco waar hij geweldige dingen liet zien.
Hunt James
Posts: 2.013
Ja, die jongen had alles om het te kunnen maken.
je mag hem best met Max Verstappen vergelijken
Tomask250282
Posts: 722
Iedereen had het na de Monaco Grand Prix in 1984 over Senna dat als de race langer zou duren hij in zijn Toleman gewonnen had. Maar achter Senna kwam Bellof opzetten. En die was zelfs nog sneller dan Senna. Goed idd dat hier aandacht aan besteed word. Deze man had het talent en de potentie om de 1e Duitse wereldkampioen ooit te worden...
szixxx
Posts: 4.764
Ik was nog maar 3 jaar oud destijds. Ik heb de beste man helaas nooit 'live' zien racen maar op de verhalen afgaand was het een topper in wording inderdaad.
BrRacing
Posts: 9.909
Zullen we dat maar niet doen James Hunt..
racingracing15
Posts: 100
@Toma, Je ziet Jochen Rindt over het hoofd. Maar uiteindelijk heb je wel gelijk.
Tomask250282
Posts: 722
@RacingRacing15 Ik heb zo het idee dat Rindt onder een Oostenrijkse licensie reed, was wel een Duitser, maar geen Duits Formule 1 coureur althans in 1970 niet. Al zijn resultaten zijn als Oostenrijke geklasseerd.
Rimmer
Posts: 11.467
30 jaar geleden alweer. Waar blijft die tijd. Life is precious..
brabham-bt50
Posts: 11.760
Ja wat gaat t hard, werd atijd uitgezonden op Sky Channel, International Motorsports. Ickx heeft er ook wel een mentale tik van gekregen vertelde hij later.
Benspeed
Posts: 2.792
Ickx heeft in zijn loopbaan na het ongeluk dikwijls met lof over Stefan nog gesproken in interviews want mentaal heeft ie er lang moeite mee gehad, begrijpelijk ook wel. Het blijft een raadsel waarom Stefan net in Eau Rouge de rechter achterband van Ickx aan tikt daar er geen plaats was om voorbij te gaan. RIP Stefan
brabham-bt50
Posts: 11.760
Ja ik kwam laatst een mooie special over Ickx tegen. Heel veel mensen hielden m verantwoordelijk voor het ongeluk met Bellof en dat is m niet in de koude kleren gaan zitten. Ickx had in de jaren 70 ook wel de naam niet vies van een risico te zijn en startte eigenlijk altijd. Ook als zn medecoureurs staakten omdat ze het te gevaarlijk vonden. Jackie Stewart hweft m dat ook erg kwalijk genomen. Een groot racer, Jacky Ickx, Bellof had minimaal net zon grote kunnen worden. Was ook in alles snel.
Interlagos
Posts: 913
Uit en artikel wat ik even kwijt ben stond dat Stefan Ickx wilde dolle, en hem buitenom in Eau Rouge wilde inhalen. De rest is historie.
In ander artikel zegt Ickx: Ik hield van het racen, maar het werd nooit een echte hartstocht. Ik reed alleen als het moest.Het was gewoon werk. Het geheim van mijn succes is dat ik nooit iets probeerde wat ik niet aan kon.
We gaan even terug in de tijd, naar de kwalificatie voor de 1000 km of Nürburgring 1983. De Duitser Stefan Bellof staat op het punt de allersnelste rondetijd ooit neer te zetten op de Nurburgring Nordschleife. Teamgenoot Jochen Mass reed eerder in de kwalificatie al een tijd van 6:16:85, daarmee was het Rothmans Porsche Team al verreweg de snelste.
Stefan wist wat hem te doen stond en stapte vol vertrouwen in de Porsche 956, de 635 pk sterke en 800 kilogram wegende Porsche 956 was gevaarlijk snel en in handen van Stefan Bellof goed voor een rondetijd van 6:11:13 minuten. Tot op de dag van vandaag is deze tijd nooit verbeterd en de kans dat dit ooit gaat gebeuren achten wij vrij klein.
Zoals wel vaker worden kwalificatietijden niet als officiële rondetijden genoteerd, daarom staat de tijd van Stefan Bellof niet officieel in de boeken als ronderecord. Later in de race klokte hij een 6:25.91 voor een rondje ‘Green Hell’. Ook die tijd is nooit geëvenaard. Er is helaas geen complete onboard video beschikbaar van deze bijzondere prestatie van Bellof, onderstaande video bevat de enige beelden die beschikbaar zijn.
Stefan Bellof kwam in 1985, op 27 jarige leeftijd, om het leven tijdens een crash op Spa-Francorchamp in zijn geliefde Porsche 956.
Romario
Posts: 463
Ruim een kwart eeuw geleden kwam het grootste racetalent van die dagen door een cynische crash om het leven. Stefan Bellof. De Duitse coureur gold als wonderboy, zeker na zijn podiumplaats bij de GP van Monaco (’84) die hij behaalde in een gammele Tyrrell. Sinds die dag prijkte hij bovenaan verlanglijstjes van Ferrari en McLaren.
In de Sportscar-series traden de twee spelers waar het in dit stukje om gaat, Bellof en de Belg Ickx, zo’n beetje wekelijks tegen elkaar aan. In identieke auto’s: Porsches 962. IJzingwekkend snel, maar nog altijd uitgerust met een chassis van aluminium in plaats van het dan al frequent toegepaste – veel veiliger – carbon. Identieke auto’s, zeker, maar de prestaties van de coureurs waren dat niet. Bellof was stukken sneller dan de in België verafgode Ickx.
Het was 1 september 1985, de zoveelste krachtmeting stond op de rol, bij de ‘1000km van Spa’ in de Ardennen. Bellof werd na de start opgehouden maar kwam daarna prompt opzetten. Ickx heeft hem in zijn spiegel snel dichterbij zien komen. Niets nieuws, de 13 jaar jongere Duitser was de heersende wereldkampioen bij de sportwagens, die – kenmerk van de ware ace – eenmaal aan de staart van een concurrent, nooit wachtte. Routinier Ickx wist dit als geen ander, Bellof had hem de afgelopen seizoenen telkens geweldig klop gegeven. Maar in plaats van ruimte te maken op een van de geëigende plekken die elk circuit heeft, trok Ickx de complete trukendoos open om Bellof achter zich te houden. Rondenlang maakte de Belg zich breed, het zag er zielig uit. Dan loopt de irritatie bij de gedupeerde snel op, logisch.
Links en rechts stak hij de neus van zijn auto naast die van zijn kwelgeest. ‘Zie je me dan nú?’ seinde hij daarmee ten overvloede. Langs de baan was het doodstil geworden, want men zag dat dit duel wel in een crash móest eindigen. Het ging gaandeweg om méér dan de leiding in de wedstrijd, het ging om reputaties. Dan – en in de aanloop lag het ‘basta!’ op een of andere manier besloten – maakte de Duitser zich op voor de definitieve passeerslag. Hij had de haarspeld van ‘La Source’ feilloos ‘buiten-binnen-buiten’ genomen, pakte daarop fracties van Ickx’ slipstream mee om zijn auto dan plankgas naast de liftende (= van het gas áf) Belg te zetten vóór ‘Eau Rouge’. Dit nu is een van de gruwelijkste bochten van alle mondiale circuits; slechts een enkele begaafde met een heel groot hart gaat hier vol doorheen.
Maar Ickx deed niet wat hij moest doen: ruimte geven. In plaats daarvan hoekte hij Bellof zonder pardon de reling in… bij zo’n 265 km/h, was de schatting. En toen de Belg zelf zo’n 40 meter voorbij de bocht onder een flauwe hoek relatief kalm achterwaarts de baan af schoof, was Bellof al dood. De complete voorkant van zijn auto was verdwenen.
Ickx mankeerde helemaal niets. Wat hem had bewogen de nummer 1, die al naast hem zat, mordicus af te snijden, is tot op vandaag een raadsel. Combinatie van hoogmoed – zekere arrogantie kleefde Ickx altijd al aan de kont – en de vrees voor eigen publiek af te gaan? Hoe dan ook, een verklaring uit zijn eigen mond kwam er niet, hij heeft de lippen altijd stijf op elkaar gehouden. Frustrerend. En net zo onbevredigend was het dat wedstrijdleiding noch justitie moeite heeft gedaan Ickx te horen over dit optreden met fatale afloop. En zij die nu het zinnetje ‘hoort nu eenmaal bij de racerij’ ophoesten, wil ik er op attenderen dat – en let nu extra op – Ickx, een van de meest doorgewinterde coureurs, direct na de crash per heli werd afgevoerd. “In shock”, zei de speaker. Over het hoe en waarom van het na een crash in shock raken van een diehard ervaringsdeskundige kan het nodige belangwekkends gezegd worden, niet?
De Belg moet in een flits ‘gezien’ hebben wat er kon gebeuren, kan niet anders. Zou het vuiltje in zijn oog er één van vuil spel geweest zijn? Tsja, hij had er in ieder geval nooit zó mee weg mogen komen.