McLaren staat stil bij de geboortedag van James Hunt

Ze staan de laatste jaren wel vaker stil!

Ik sta ook stil bij de geboortedag van James Hunt. Zijn race carriere was er eentje waar hij het maximale uit gehaald heeft, ook onder moeilijke omstandigheden. Zijn titel in 1976 in Fuji was verdiend, was een gouden moment in de historie.
Na zijn carriere luisterde ik misschien nog meer naar hem. Nu als commentator bij de BBC. Zijn debuut maakte hij op Silverstone met Grand Prix als gast-commentator in 1979.
Meteen kwam hij binnen bij het publiek als een man met een geweldig gevoel voor humor, het kunnen lezen van een wedstrijd, technische kennis en duidelijke uitspraken. Het respect voor zijn voormalige collega's aan de voorkant van het veld was immens, zijn anekdotes ontzettend geestig en altijd recht voor zijn raap. Hij vertelde wat hij dacht en meestal klopte dat als een bus. Waar Murray Walker ietwat meer de gentleman was in de box, was James een perfecte aanvulling als 'jongen van de straat die zich ontpopt had tot playboy'.
Maar James had ook een andere kant, zijn aversie tegen Alliot en Patrese waren naar mijn idee over de rand. Wat betreft Alliot had hij gelijk, deze man was ongeschikt in een formule 1 bolide. (trouwens een uitstekend sportscar coureur en testrijder). Hunt had de eigenschap om coureurs die er met de pet naar gooide op het hakblok te leggen.
Zijn technische kennis was uitmuntend, zijn inzicht op het gebied van oud werkgever McLaren was zeer direct. Hoe hij McLaren begin 1990 vermorzelde tijdens de GP van Monaco waar Berger in een te kleine cockpit zat was spot-on. Hunt vond het ongelooflijk dat het team van McLaren dat zich destijds profileerde als de Benchmark van Formule 1 teams het niet voor elkaar kreeg om Berger, die men 5 miljoen per jaar betaalde, van een goede werkplek te kunnen voorzien.
Hij was meer als commentator, hij was de man die de grote hoeveelheid fouten van Murray Walker op een cynische manier kon verbeteren. James was een liefhebber, eentje die leefde voor zijn vak als commentator. Op de fiets met zijn trompet in de achterzak kwam hij altijd de studio's binnen bij de BBC. Hij vertrok ook weer na afloop van de GP's die uit de studio verslagen werden, op de fiets. Recht naar huis? Neen, James wist op de route naar Wimbledon waar hij woonde altijd nog wel een pup te scoren.
De dag van de GP van Canada 1993 deed hij dat niet, hij ging direct terug naar huis, zijn nieuwe vriendin/verloofde zou op hem wachten. Hij zei Murray Walker gedag, en dat was de laatste keer dat Walker en de mensen bij de BBC hem hoorde spreken.
Op 15 juni werd hij niet meer wakker, hij overleed in zijn slaap.
Een indrukwekkend eerbetoon van Murray Walker volgde tijdens de Franse GP. Een video die online te vinden is. Een video waar ik als fan meerdere malen een traantje bij heb gelaten. De liefde waarmee Walker over Hunt sprak was er eentje die wij tegenwoordig Bromance noemen. Bromance dat was het. Helaas na de GP van Canada 1993 hebben wij James nooit meer gehoord. Ik mis hem nog steeds, want hij heeft het commentaar geven van Grand Prix' naar een ander plafond gebracht. James Hunt, bedankt voor die vele jaren dat we van jou konden genieten, het was fantastisch en we zullen het nooit nooit vergeten......

James Hunt was DE reden dat ik naar F1 ging kijken . Misschien niet alle wedstrijden , maar ik zocht op de buitenlandse zenders ( die je toen had ,als je geluk had ) , Engelse , Belgische , Duitse , Franse zenders , samen met m'n vader en daarna met m'n schoonvader.