Special 1987: Hoe een schildpad een haas versloeg

Het is dit jaar dertig jaar geleden dat de Formule 1 een veelbewogen seizoen meemaakte. In het begin van 1987 leek de titelstrijd zich toe te spitsen op vier coureurs; Ayrton Senna van Lotus, McLaren-rijder Alain Prost en Williams-duo Nelson Piquet en Nigel Mansell. Naarmate het seizoen vorderde namen de twee teamgenoten van Williams steeds meer de regie in handen.

Mansell was op dat moment duidelijk de snellere van de twee, getuige zijn acht pole positions en zes overwinningen. Daar kon Piquet met vier pole positions en drie zeges niet aan tippen. Toch was het de Braziliaan die er uiteindelijk met de titel vandoor ging. Schildpad is misschien een wat oneerbiedige term voor een drievoudig wereldkampioen Formule 1, maar feit is dat de langzamere van de twee de snellere versloeg.

Piquet had dat vooral te danken aan een verzameling tweede plaatsen. De Braziliaan miste bovendien de ronde op het circuit van Imola na een zware crash in de Tamburello-bocht. Twee races voor het einde viel de beslissing door een ongeluk in een vrije training voor de Japanse Grand Prix van Mansell. De besnorde Brit raakte daarbij gewond aan zijn rug, waardoor hij de laatste wedstrijden van het jaar moest missen.

Lees verder op de volledige siteDe twee teamgenoten van Williams konden nooit geweldig met elkaar opschieten. Frank Dernie zei daarover eens in Motor Sport Magazine: "Nelson testte heel veel en het frustreerde hem dat Nigel dat niet deed. Mansell kon gewoon op een circuit komen, de set-up van Piquet kopiëren en snel zijn. Dat vond Nelson onuitstaanbaar, hij had het gevoel dat Nigel alleen maar profiteerde van zijn harde werk. Mansell vond Piquet juist een watje omdat hij niet wilde racen. Nelson wilde een perfecte set-up en dan zo rustig mogelijk naar de finish rijden, zonder met zijn teamgenoot te duelleren."

Twee compleet verschillende karakters binnen het team. Dat was niet altijd even leuk, gaf Dernie toe. "De situatie was vrij slecht. Patrick Head en ik klusten in die dagen bij als race-engineers, aangezien er nog geen specifieke race-engineers waren. Ik werkte aan de auto van Nelson, Patrick aan de wagen van Nigel. Vaak moesten we wachten tot ze weg waren voordat we met elkaar konden overleggen. Beiden wilden alles dat ze ontdekten geheim houden voor de ander. Het was vervelend."

De twee vochten een prachtige strijd uit tijdens de Britse Grand Prix op Silverstone, waar Mansell door een ongeplande pitstop achter Piquet terecht kwam. In een verbeten jacht op zijn teamgenoot vestigde de Brit het ene na het andere baanrecord en hij maakte zijn achterstand ongedaan. Op Hangar Straight dook Mansell in de slipstream van Piquet, voerde een schijnbeweging uit en passeerde de Braziliaan binnendoor in de bocht Stowe, onder luid gejuich van de fans.

Lees verder op de volledige siteMansell zou Mansell niet zijn als er niet ook een beetje drama bij kwam kijken; in de uitloopronde gaf zijn motor de geest. De Brit weigerde mee te doen aan de spelletjes die Piquet speelde en dat kostte hem uiteindelijk ook het kampioenschap. "Als ik in die dagen een andere coureur was geweest, had ik wel vier keer kampioen kunnen worden. Wat ik gedaan heb, heb ik op een sportieve manier gedaan en daar ben ik blij mee. Dat heeft me de reputatie opgeleverd die ik heb en daar ben ik trots op", verkondigde hij ooit eens in een gezamenlijk interview met Piquet voor SporTV.