McLaren en papaya-oranje: een uitgebreide historie

Het seizoen 2018 betekent voor McLaren de terugkeer naar het opvallende papaya-oranje. De herintroductie van die kleur komt op een mooi moment voor de Britse renstal, want 50 jaar geleden koos oprichter Bruce McLaren ervoor om zijn auto’s voortaan in het oranje te hullen.

Tot 1975 oranje boven voor McLaren

McLaren debuteerde in 1966 in de Formule 1 en deed dat met een wit gekleurde auto met een groene over de bovenkant, een verwijzing naar het British Racing Green. Een seizoen later wisselde hij naar een volledig rode wagen, iets wat destijds geassocieerd werd met Ferrari. In datzelfde jaar begonnen McLaren en zakenpartner Teddy Mayer te spelen met de gedachte om papaya als vaste kleur te gebruiken. Mayer had dat gezien tijdens een clubrace in Groot-Brittannië en dacht dat die kleur er goed uit zou komen op de zwart-wittelevisies van die tijd.

De eerste McLaren die in het oranje gehuld werd, was de in het Can-Am gebruikte M6A. Tijdens de eerste race van dat seizoen wist Denny Hulme de bolide naar de zege te rijden, terwijl McLaren zelf de titel zou binnenhalen. Op 17 maart 1968 werd het papaya voor het eerst gebruikt in de Formule 1 op de M7A tijdens de Race of Champions, die McLaren winnend af wist te sluiten. Vanaf de Spaanse Grand Prix werd de kleur ook gedurende het wereldkampioenschap op de auto’s gespoten, iets wat tot en met 1971 zou blijven.

In 1972 kwam met Yardley een hoofdsponsor aan boord en om die reden werden de McLarens vanaf dat seizoen grotendeels wit. Het gedeelte onder de cockpit bleef nog altijd het kenmerkende papaya-oranje. Dat zou pas vanaf 1975 verdwijnen: met Marlboro kwam er een nieuwe hoofdsponsor en werden de auto’s van McLaren rood-wit geverfd. Dat betekende niet dat het oranje helemaal verdween uit het DNA van het team, want in de Verenigde Staten bleef Johnny Rutherford nog twee jaar met die kleur op zijn McLaren rijden.

Geen oranje meer na 1977

De Verenigde Staten was een vruchtbare bodem voor McLaren en papaya. Vijf seizoenen lang was het team dominant in de Can-Am, waarna de focus richting de IndyCar en de Indy 500 ging. Rutherford reed namens het team in deze serie en werd drie keer tweede in het kampioenschap, maar zijn belangrijkste wapenfeiten kwamen op de Indianapolis Motor Speedway. Daar wist de Amerikaan, in het oranje gehuld, twee keer de Indy 500 te winnen voor het Britse team.

Na de komst van First National City als sponsor in 1977, was het gedaan met de oranje McLarens. Tot en met 2017 zouden de bolides geen oranje meedragen tijdens races. Wel werd er meermaals getest met papaya-oranje liveries. Dat gebeurde onder andere tijdens de wintertests van 1997, 1998 en 2006. Tijdens dat eerste en laatste jaar stond er een verandering van hoofdsponsor aan de wieg van de oranje testkleur.

McLaren kleurde in 2017 haar MCL32 al deels oranje en bij haar terugkeer in de Indy 500 werd de McLaren-Andretti in exact dezelfde kleur gespoten als de winnende bolides van Rutherford. Voor 2018 heeft de renstal ook in de Formule 1 gekozen voor een terugkeer naar haar roots en, zo hopen Fernando Alonso, Stoffel Vandoorne, Zak Brown, Eric Boullier en de rest van McLaren, een terugkeer naar de top.