Historie: Het verhaal omtrent de broers Rodriguez

Het circuit Autódromo Hermanos Rodríguez is voor de 20e keer gastheer van de Mexicaanse Grand Prix. Tussen 1962 en 1970 heette het circuit Magdalene Mixhuca. De race in 1962 was een non-championship Formule 1-race.

De introductie:

We pakken het verhaal op met het voorstellen van de beide broers. Pedro Rodríguez de la Vega was de oudste van de twee. Hij werd geboren op 18 januari 1940 in Mexico City, Mexico. Ricardo Valentín Rodríguez de la Vega werd geboren op 14 februari 1942, eveneens in Mexico Stad. Mooi detail is dat Ricardo in zijn tweede naam Valentín heeft, hetgeen een directe verwijzing is naar 14 februari. Beide coureurs deden aanvankelijk aan wielrennen en reden motorraces. Pedro werd in 1953 en 1954 Mexicaans kampioen in de motorsport. Zijn internationale debuut in een race-auto maakte hij in 1957, in een Ferrari. Ricardo reed ook motorraces en ging in 1962 naar Europa samen met, vriend van de familie, Jo Ramirez.

De Formule 1-loopbaan van beide broers:

Lees verder op de volledige siteHoewel Pedro de oudste is van de twee, maakte hij niet als eerste zijn debuut in de Formule 1. Het was Ricardo die op 10 september 1961 zijn debuut maakte, in een Ferrari op Monza. Dit vond plaats op het gecombineerde circuit. Zowel de huidige uitvoering als de oval werden gebruikt. Het circuit kreeg hierdoor een lengte van tien kilometer. Het was ook Ricardo Rodriguez die in de kwalificatie slechts 0,1 seconde langzamer was dan de Ferrari van Wolfgang von Trips. Een dag later kende de Italiaanse Grand Prix misschien wel het grootste drama uit de geschiedenis van de Formule 1. Wolfgang von Trips verloor vlak na de start de controle over de auto. Hij kwam terecht in de tribune. Het heeft die dag zestien mensenlevens gekost. Vijftien toeschouwers overleden ter plaatse en ook Von Trips was op slag dood. Desondanks ging de race gewoon door. Ricardo Rodriguez viel in de dertiende ronde uit, door een probleem met de benzinetoevoer.

Het zou tot 20 mei 1962 duren, totdat Ricardo opnieuw in een Formule 1-auto zat. Tijdens de Grand Prix van Nederland op Zandvoort spinde hij van de baan in de 73e van 80 ronden. Zijn laatste Grand Prix reed hij op Monza in 1962. Opnieuw haalde de Mexicaan de finishvlag niet. Tijdens een non-championship Formule 1-race in 1962, de eerste officiele Grand Prix van Mexico, overleed Ricardo Rodriguez na een ongeluk tijdens de trainingen. Het was voor de Mexicanen een verschrikking om hun talent in eigen huis te zien sterven. Menig kenner is er van overtuigd dat zijn eenmalige overstap van Ferrari naar Lotus 24 er mee te maken had. Feit blijft wel dat Ricardo Rodriguez veel te vroeg stierf.

Broer Pedro maakte pas in 1963 zijn debuut in de Formule 1. Het team van LotusLees verder op de volledige site gaf hem de kans om tijdens de Grand Prix van de USA, op Watkins Glen, in te stappen. Overigens was deze Lotus gerund door Team Lotus. De auto waar Pedro het jaar ervoor mee crashte, was van Rob Walker Racing. Pedro zou in 1963 twee Grands Prix rijden. In de Verenigde Staten en in zijn thuisrace in Mexico viel hij uit. Pedro zou uiteindelijk twee Grands Prix winnen, maar scoorde in een Ferrari in de Formule 1 eigenlijk nooit beter dan een vijfde plaats.

Hij was succesvoller voor Ferrari tijdens sportscar-races. Pedro was een allround coureur, die in meerdere auto's van meerdere merken kon rijden. Zo won hij voor Ferrari in 1962 onder andere de 1000 km van Montlhéry, samen met zijn broer Ricardo. Hij won in 1960 in de Sport 2-klasse, met een Ferrari Dino, de Targa Florio. Eveneens met Ricardo. Hij werd in 1963 derde tijdens de 12 uur van Sebring. Pedro reed hier samen met Graham Hill. In 1963 reed hij Le Mans met Roger Penske. Ze vielen in hun Ferrari 330 TR uit. Het grootste succes op Le Mans behaalde Pedro in 1968 met de legendarische Ford GT40 MK. Samen met de Belg Lucien Bianchi legde hij 331 ronden af. Pedro zou in 1971 bij een noodlottig ongeval op de Norisring het leven laten.

Nalatenschap:

Pedro en Ricardo Rodriguez werden, in hun tijd, als de beste coureurs in de regen gezien. In 1973 werd het Circuit in Mexico City hernoemd naar Autódromo Hermanos Rodríguez (Autodrome Brothers Rodríguez). In 2006 werd er een bronzen steen gelegd op de Norisring op de plaats waar Pedro het leven liet. De eerste haarspeldbocht op de Daytona International Speedway kreeg de naam Pedro Rodríguez curve.

De Scuderia Rodríguez A.C. (een stichting van vrienden en familie) houdt de nagedachtenis van beide broers levend. Hun biografie kwam in december 2006 op de markt. Deze werd herschreven in het Engels en kreeg in 2009 de prijs voor Motor Press Guild Book of the Year.