Formule 1-teams en rijders van 2023 voorgesteld: Ferrari

Fans van over de hele wereld wachten met smart op het 74^ste wereldkampioenschap Formule 1, dat na een winterstop van ruim drie maanden inmiddels steeds dichterbij komt. In aanloop naar de start van het nieuwe seizoen stelt GPToday.net alle deelnemers aan u voor. Met vandaag: de rode brigade, Ferrari.

Ferrari
Licentie: Italië
Fabriek: Maranello
Resultaat 2022: tweede
Overwinningen: 242
Podiumplaatsen: 798
Grands Prix: 1052

De Scuderia Ferrari is sinds jaar en dag omgeven door een mystieke gloed. Wie hardrijden met racewagens zegt, zegt Ferrari. Zodoende zijn de ogen van vrijwel iedere racefan, bewust of onbewust, toch altijd ook op de Italiaanse renstal gericht. Na een paar magere jaren kwam Ferrari in 2022 weer naar voren, maar genoeg voor de wereldtitels was het nog lang niet. Daarvoor zal de Scuderia nóg een flinke sprong voorwaarts moeten zetten. Echter: de equipe uit Maranello heeft in het verleden wel voor hetere vuren gestaan en dus is niets onmogelijk, zeker niet nu er in de persoon van de ervaren Frédéric Vasseur een nieuwe baas voor het team staat.

16. Charles Leclerc
Monaco, 16 oktober 1997

Charles Marc Hervé Perceval Leclerc wordt al jaren genoemd als toekomstige wereldkampioen, maar toen het er in 2022 op aan kwam gaf de Monegask niet thuis. Goed, hij won twee van de eerste drie Grands Prix en leek door de grote achterstand die rivaal Max Verstappen inmiddels had opgelopen de nummer één titelkandidaat, maar na die droomstart kwam de klad er vrij snel in. Gedurende het restant van het lange seizoen won Leclerc nog welgeteld één Grand Prix. Als jij drie wedstrijden wint en je directe concurrent vijftien, moet je niet verbaasd opkijken als hij er met de titel vandoor gaat.

Het is misschien ietwat overdreven om te stellen dat de tijd begint te dringen voor Leclerc; hij is immers pas 25 jaar oud en zou volgens de leeftijdswetten der Formule 1 zeker nog wel tien tot vijftien jaar mee kunnen draaien. Wie weet trekt-ie het kampioenschap nu ineens naar zich toe, en is-ie voor de komende jaren dominant. Het valt echter wél op dat Leclerc een paar karaktereigenschappen heeft, die hem niet bijzonder goed van pas komen in zijn jacht naar een wereldtitel.

Zo bleek Leclerc vorig jaar onder druk bepaald niet foutloos: denk aan Imola en Paul Ricard. Ook werd de Monegaskische coureur strategisch genadeloos overvleugeld door teammaat Carlos Sainz, waardoor hij geregeld bij de pakken moest neerzitten als zijn team het tactische plan weer eens naar de sodemieter had geholpen. Waar Verstappen in de afgelopen winter op zijn lauweren kon rusten, daar heeft Leclerc een berg huiswerk voor zijn kiezen gehad. Of hij dat huiswerk ook heeft gemaakt, zal binnenkort zichtbaar worden.

55. Carlos Sainz
Madrid, Spanje, 1 september 1994

Carlos Sainz Vázquez de Castro kan voor de buitenwacht echter niet zo vreselijk veel fout doen. De Nederlandse liefhebber kent hem nog van het anderhalve jaar waarin hij als teammaat van Max Verstappen acteerde – en de Nederlander zeker in de eerste fase van hun samenwerking geregeld de baas was. Het probleem van Sainz zit ‘m er ten opzichte van Verstappen, en huidig teammaat Leclerc, in dat hij nooit die laatste kwantumsprong naar de top heeft kunnen maken.

Oké: Sainz won vorig jaar zijn eerste Grand Prix. Hartstikke leuk, maar gezien het materiaal waarover hij beschikte mócht dat ook wel. Leclerc won er immers drie, en dat aantal had zonder foutjes en motorische problemen minstens het dubbele kunnen zijn. Binnen Ferrari is Leclerc de kroonprins en dat weet Sainz dondersgoed. Dat Leclercs voormalige teamchef Vasseur (ART Grand Prix, GP3 2016) nu de scepter zwaait bij Ferrari, zal de positie van Sainz er in eerste instantie waarschijnlijk niet heel veel sterker op maken.

Voor Sainz geldt hetzelfde als voor Leclerc, maar dan in de ruimere zin van het woord. Ook hij had een lading huiswerk te verstouwen in de afgelopen winter en ook hij zal al dat huiswerk foutloos in moeten leveren, wil-ie daadwerkelijk een woordje meespreken als het overwinningen en titels betreft. Aan intelligentie en de mogelijkheden om een race strategisch te lezen ligt het niet, dat heeft Sainz vorig jaar meermaals bewezen. Nu de rest van de uitvoering nog.