Historie: Het bijzondere verhaal van Honda's eerste stappen naar de F1 - 1964

Het was niemand minder dan oprichter van Honda, Soichiro Honda die besloot (in de jaren '50) om deel te nemen aan de F1, als enige Japanse fabrikant.

Het was Honda's droom om met zijn eigen wagen wereldkampioen in de autoracerij te worden. En Formule 1 was de ideale plek om dat te doen volgens de Japanner.

De mensen in de fabriek hadden geen flauw benul wat F1 was en deden inspiratie op van de Britse F1-wagen Cooper Climax. Vanaf 1962 werd er gewerkt aan een bolide voor de koningsklasse met een onderzoeksteam bestaande uit technische studenten en vaste mensen die verstand hadden van de motorsport. Meneer Honda zelf leidde het project.

De motor had als doel om 270 pk te produceren. De naam voor de krachtbron werd daarom ook RA270, zodat de medewerkers continu herinnerd werden aan dat ene belangrijke doel. Hoe meer power, hoe meer kans op de winst zei Honda.

Het opstellen van gedetailleerde lay-outs voor het prototype van de RA270-motor begon in augustus 1962 en in juni van het volgende jaar was het team klaar om zijn prestaties te testen. 

Een eigen auto bouwen zat er vooralsnog niet in. Het onderzoekscentrum moest de resources delen met de afdeling voor personenauto. Honda besloot vooralsnog alleen motors te slijten aan Europese F1-teams en ging die promoten in 1963 door langs alle teams te gaan.

Honda's intrede in de F1 werd pas aangekondigd in januari 1964 en Lotus besloot om met de Honda-krachtbron te rijden. Er werd veel van ze verwacht dankzij een overwinning in TT Isle of Man. Honda's F1-prototype werd op 6 februari 1964 getest in Arakawa. 

De RA270 reed twee ronden rond de baan in de metallic-gouden auto. De bolide haalde 8.500 toeren in de vijfde versnelling, met een maximumsnelheid van 175 km per uur. De week erop op 13 februari, testte de RA270 bij 210 pk met 11.800 toeren, waarmee hij voor het eerst de grens van 200 pk overschreed. Sochiro Honda was tevreden zei een motorontwerper.

De motoren stonden klaar om verscheept te worden naar Europa, maar Lotus trok onverwachts de deal in met Honda. De Japanners twijfelden geen moment en besloten toch maar zelf een F1-auto te fabriceren. Dat ging niet zonder slag of sloot, maar Japanners zijn absoluut geen opgevers in het bereiken van hun doel. 

Al de inspanningen werden beloond toen de eerste F1-machine, de RA271, klaar was. De livery was ivoorwit geverfd en de neus aan de voorkant had een levendige rode cirkel die de Japanse vlag symboliseerde.

De eerste poging was de Duitse Grand Prix vam 2 augustus in 1964. De coureur was Ronnie Bucknam. Helaas crashte de RA271 tijdens deze langverwachte debuutrace, slechts drie ronden voordat hij over de finish zou komen. De auto reed  op de negende plaats toen de wagen uitviel.

De Grand Prix had een zwart randje door een dodelijk ongeluk ongeval van de Nederlander Carel Godin de Beaufort. Hij vloog tijdens de vrije training de baan af bij de Bergwerk-bocht en belandde tussen de bomen. Hij kwam een dag later in het ziekenhuis in Keulen om het leven.

Dat jaar nam de RA271 deel aan drie races, maar haalde elke keer de finish niet. Het personeel van het team was echter helemaal niet pessimistisch over de prestaties of vooruitzichten. In plaats daarvan werd nagedacht over hoe ze de opgedane kennis van die drie races konden gebruiken en toepassen op het volgende seizoen. Loon naar werken kwam in 1965 met hun eerste overwinning.

In 1968 besloot Honda de F1 alweer te verlaten. De fabrikant wilde zich weer focussen op personenauto's. Honda maakte pas in de jaren '80 een comeback als motorleverancier en behaalde meerdere titels.

Als team kwam Honda pas weer terug in 2006, maar staakte na 2009 het project vanwege de kredietcrisis.