Hoe Ericsson alsnog won in Nashville vanuit achterveld - 2021

Voormalig F1-coureur Marcus Ericsson kende twee jaar terug een race met twee uitersten.

De Zweed reed na een startcrash kansloos achteraan, maar door acht neutralisaties en wat geluk met strategie won de Chip Ganassi-coureur alsnog.

Hieronder een verslag over deze bizarre prestatie van Ericsson.

De start in Nashville verloopt zonder grote incidenten. Toch wordt de wedstrijd geneutraliseerd doordat de bolide van Dalton Kellet stil valt.

Bij de herstart is het dringen geblazen in de smalle straten van Nashville. Ericsson schat de afstand tussen zijn wagen en die van viervoudig kampioen Sebastien Bourdais verkeert in en knalt vol op de achterkant van de Fransman. De Safety Car moet voor de tweede maal uitrukken. Bourdais valt uit met en Ericsson kan verder na vervanging van de voorvleugel.

De Zweed sluit achteraan aan, maar profiteert van verschillende neutralisaties en een rode vlag na een opstopping in bocht drie, waar Rinus VeeKay bij betrokken was.

Na de hervatting komt Ericsson aan de leiding, maar zou die niet vasthouden. Maar voordat Herta de koppositie kan veroveren van Ericsson, is er voor de zesde keer een full ccaution yellow.

Tijdens deze neutralisatie duiken veel rijders weer naar binnen voor een bandenwissel, waaronder leider Ericsson. De voormalig F1-coureur komt als achtste de baan weer op en doet weer volop mee te doen voor de een goede eindklassering. 

Met nog 30 ronden te gaan, wordt het veld weer losgelaten. Maar het gaat weer mis. Patricio O'Ward probeert Rossi - die was teruggezakt na een pitstop - in te halen en komen met elkaar in aanraking. Dit zorgt alweer voor de zevende onderbreking.

De wedstrijd wordt uitgevochten in de pitsstraat. De kop, waardonder Herta, van het veld komt naar binnen. Hierdoor komt Ericsson virtueel aan de leiding. 

In ronde 54 wordt de baan weer vrijgegeven. Herta probeert gelijk terrein goed te maken en niet zonder succes. Vanaf P9 stoot de toen jonge 21-jarige coureuer al meteen door naar P7. Maar kan na één ronde zijn opmars tijdelijk staken door alweer de zoveelste onderbreking van de race. Cody Ware spint en krijgt zijn Dale Coyne Racing niet meer op gang. 

Vier ronden later vervolgt de wedstrijd. Herta pakt de koe gelijk bij de horens en gaat op vers rubber op jacht naar de zege. De Andretti Racing-coureur passeert de een na de ander en ligt binnen een paar rondes al op P2. Alleen Ericsson ligt nog voor hem.

Herta komt op de staart van de Zweed en er ontvouwt zich een spannende strijd. Met tien ronden te gaan, zoekt Herta een gaatje, maar komt steeds te kort. De Amerikaan maakt door zijn aanvalspogingen een foutje en verliest hierdoor tijd.

De 21-jarige Herta geeft niet op en zit een aantal rondes later weer vlak achter Ericsson. Echter, door zijn wil om te winnen, maakt Herta een dure fout en klapt hard in de muur. De wedstrijdleiding wil niet dat de race wordt afgevlagd achter de safety car en beslist voor de tweede maal voor een code rood. 

Na de achtste neutralisatie zijn er nog twee rondes te gaan. Ericsson leidt de dans met Dixon en James Hinchcliffe achter hem. Maar vooraan gebeurt er niet veel meer.

De Zweed wint uit geslagen positie zijn tweede IndyCar-race van het seizoen en carrière. Dixon finisht als tweede en zorgt daarmee voor een dubbeslag voor Chip Ganassi Racing.