Column: De uitdaging voor Liberty bij het maken van reglementen voor 2021

Op moment van schrijven zijn er nog minder dan 18 maanden te gaan voordat de reglementen in de Formule 1 volledig gereset worden voor het ‘nieuwe tijdperk’ onder Liberty Media, waarbij niet alleen de technische, motorische en sportieve reglementen drastisch veranderen, maar waar ook gekeken wordt naar de verdeling van inkomsten en de bestuurlijke processen.

Voeg daaraan de introductie van de langverwachte en veelbesproken financiële reglementen (ofwel het budgetplafond) toe en de sport kijkt aan tegen de meest alomvattende reglementswijzigingen in haar 70-jarig bestaan – allen gericht op het beperken van de kosten, terwijl het spektakel vergroot moet worden met close racen.

Hoewel dit veelbelovend is voor de fans, vooral degenen die in slaap vielen tijdens optochten zoals de recente Franse Grand Prix en moe zijn van de eindeloze dominantie van Mercedes, zullen de initiatieven waarschijnlijk geen snelle oplossing zijn voor de enorme schade die de F1 opliep door de hebzucht van de vorige eigenaren van de sport, CVC Capital Partners. De leus is als volgt: pas op met wat je wenst…

Er is door Liberty enorm veel tijd, geld en energie gestoken in aerodynamisch onderzoek, waarbij een aantal teams extra input en data geleverd hebben via studies die buiten hun huidige allocaties voor de windtunnel en CFD gedaan zijn, terwijl Pirelli op korte termijn zal beginnen met het testen van 18-inch banden. Over de motorische reglementen was vorig jaar juli al overeenstemming, dus die zijn ook voor 90 procent klaar.

Het proces verliep echter niet altijd soepel en ging ook niet al te best van start, waarbij bemiddeling van bobo’s in Montreal uitmondde in een uitstel van vier maanden tot eind oktober, in plaats van het doordrukken van incomplete technische reglementen door vast te houden aan de deadline van 30 juni, die voorgeschreven wordt door de Internationale Sportieve Code van de FIA. De redenen (en voorwaarden) achter het uitstel werden ___Escaped_link_693a970e21ab5___ en hier uitgelegd.

Hebben grote teams zich laten foppen bij financiële reglementen?

Volgens de voorwaarden van het ISC was er unanieme goedkeuring van alle teams nodig voor zo’n uitstel, wat de onafhankelijke teams de macht gaf om alle partijen het recht te ontnemen om het huidige niveau van het budgetplafond en, nog belangrijker, de lijst met overeengekomen uitzonderingen te veranderen.

Daar bovenop voorzien de reglementen in gemiddelde kapitaaluitgaven van 36 miljoen dollar in de eerste drie jaren van het plafond, waarna er een indexatie volgt. Ga eens na dat het gemiddeld 3 miljoen per maand is en vraag je af hoe privéteams deze bedragen kunnen betalen. In de stabiliteitsperiode van vijf jaar loopt dat op tot meer dan 180 miljoen dollar…

Ironisch genoeg gaan de voorwaarden van clausule 18.2.2 van het ISC alleen over technische reglementen, wat inhoudt dat sportieve en financiële reglementen vallen onder 18.2.3, dat deadlines voorziet van 20 dagen voordat de inschrijvingen sluiten – meestal eind november voor de Formule 1. Het lijkt er dus op dat de grote teams in de val gelokt zijn door concessies te doen voor reglementen die hun deadline nog niet naderden…

Fans kunnen echter alleen hopen dat de extra tijd wijselijk gespendeerd wordt, want meerdere coureurs hebben aangegeven dat de aerodynamische veranderingen voor dit jaar, geïntroduceerd als voorproefje van de ontwerpen voor 2020, weinig tot niets geholpen hebben bij het inhalen. Hoewel het goed is om te wijzen naar de fantastische GP van Oostenrijk, is het feit dat een aantal factoren samenkwamen om zo’n festijn te creëren. De race was dus een uitzondering, geen voorbeeld.

Huidige problemen F1 komen door vervuild bestuursproces

De huidige problemen van de F1 komen niet zozeer door matig geraamde reglementen, maar vooral door een vervuild besturingsproces dat verandering vrijwel onmogelijk maakt, tenzij het de grote teams bevoordeelt. Nog erger is dat implementatie op korte termijn unanieme overeenstemming vereist bij de F1 Commission, voordat potentiële veranderingen ook maar het FIA World Motor Sport Council bereiken voor goedkeuring.

Het houden van tien straatkatten lijkt zowaar nog makkelijker…

De F1 heeft dus last van de onmogelijkheid om snel en doortastend te reageren als het nodig is, wat bijkomende effecten creëert die uiteindelijk hun uiting gekregen hebben op het asfalt. Deze problemen werden vergroot door de oneerlijke verdeling van het geld, waarbij McLaren 33 procent meer prijzengeld kreeg voor haar zesde plaats dan Renault kreeg voor P4.

“Dat is waarom we zo graag en luid praten over het vaststellen van dingen zoals een gelijkwaardigere distributie van het prijzengeld en een budgetplafond”, zei de managing director van het Franse team recent.

“Wij geloven dat deze twee dingen op de middellange tot lange termijn de Formule 1 over het algemeen competitiever gaan maken. De technische reglementswijzigingen voor 2020: voor mij is dat een ander verhaal. Daarom ligt onze focus meer op het financiële plaatje.”

De verdeling van het geld tussen 2013 en 2020 is zo eenzijdig dat Ferrari in elke race tussen 2013 en 2020 haar auto’s na ronde 1 kan laten uitvallen en toch meer geld krijgt van de F1 dan een onafhankelijk team dat acht jaar op rij beide wereldtitels wint. Is het nog een wonder dat de F1 in haar huidige staat is?

Focus voor 2021 moet niet liggen bij technische/sportieve regels

De prioriteit voor de F1 na 2020 moet niet vooral op de technische of sportieve reglementen gericht zijn, maar moeten ervoor zorgen dat de reglementaire en financiële raamwerken bij de sport passen, waarbij laatstgenoemde niet alleen gelijkwaardige verdeling van prijzengeld bevat, maar ook afdwingbare financiële reglementen die niet alleen de uitgaven beheersbaar maken, maar die overtreders van de regels ook hard kunnen aanpakken.

Effectieve reglementaire processen zouden er ten slotte voor zorgen dat technische of sportieve tekortkomingen snel geïdentificeerd en gecorrigeerd kunnen worden. Geen hoeveelheid onderzoek of ontstemming bereikt echter hetzelfde doel als noodzakelijke regelwijzigingen verzanden door rode tape en de uitsluiting van de helft van de grid in het proces, zoals sinds 2013 het geval is.

Alle vormen van bonussen die niet voor prestaties zijn – ongeacht de reglementen toestaan dat deze direct in de prestaties van auto’s gespendeerd worden of niet – verslaan uiteindelijk het doel van de reglementen voor 2021 en daarna, namelijk het veld dichterbij elkaar laten komen. Tegelijkertijd gaan zulke betalingen tegen de geest van eerlijke competitie in bij een activiteit waarin inkomsten en prestaties direct gerelateerd zijn.

Successen Red Bull, Ferrari en Mercedes geen toeval

Het kan geen toeval zijn dat alle races sinds de invoering van de structuur met bonussen – meer dan 100 – gewonnen zijn door de drie teams die het meeste voordeel hebben, namelijk Ferrari, Mercedes en Red Bull Racing.

Het heeft dus weinig zin om een budgetplafond in te stellen en daarna een aantal – of zelfs een team – een soort bonus te betalen die gebruikt wordt om de diensten van topcoureurs te verkrijgen of het bouwen van uitmuntende faciliteiten – wat beide buiten het budgetplafond valt, maar uiteindelijk duidelijke voordelen in de prestaties oplevert die de rest van de grid niet kan betalen? Hoe kunnen coureurs als Lewis Hamilton en Max Verstappen geen verschil maken in prestaties?

Het ontvangen van sponsordeals is ten slotte al een ding; laat staan dat je een ‘erfgoedbetaling’ van tot wel 50 miljoen dollar per jaar ontvangt – en toch staat dat op het spel, voor Ferrari in ieder geval. Dat geldt ook voor het veto: wat voor zin heeft het om het bestuurlijke proces voor na 2020 te vernieuwen terwijl een team een vetorecht ontvangt, zelfs als het in afgezwakte vorm is?

Er is angst bij onafhankelijke teams dat het bouwen van allianties tussen groepen teams – zoals Ferrari, Haas en Sauber, Mercedes en Racing Point en Red Bull en Toro Rosso – ervoor zorgt dat enkele teams buitengesloten worden, vooral omdat zulke allianties unlisted parts die de prestaties beïnvloeden en uitgebreide ontwikkeling vereisen, kunnen mixen en matchen.

Waar de financiële reglementen voorzien dat transacties tussen teams gerapporteerd en gecontroleerd moeten worden, voorzien deze berekeningen niet in de mankracht en tijd die het kost om zulke dingen te ontwerpen, waardoor de andere leden van de alliantie zich op de ontwikkeling van prestaties kunnen richten.

Nieuwe bestuursstructuur sterk versimpeld en stap in goede richting

Dat gezegd hebbende is het voorgestelde bestuurlijke proces sterk versimpeld door de eerste schakel in de groep, de zogenaamde Strategy Group – een orgaan dat weinig strategisch deed – en dit en de onnodig grote F1 Commission vervangt met een enkel gestroomlijnd bestuursorgaan dat ook de F1 Commission gaat heten. Effectief gezien komt er slechts één stemniveau onder de WMSC.

De F1 Commission zal volgens het voorstel minder leden hebben dan de huidige 26 en bestaan uit alleen de teams met elk een stem, en de FIA en Liberty met elk tien stemmen – in totaal 30 stemmen dus. Een uitzondering wordt gemaakt voor wijzigingen aan het motorische reglement, waar alle motorleveranciers een stem zullen krijgen bovenop het normale blok stemmen, ongeacht ze eigendom zijn van een team of niet.

Volgens de voorstellen zal er een simpele of grote meerderheid (83 en 93 procent respectievelijk) gelden voor veranderingen voor/na 30 april voor het volgende seizoen, met unanimiteit vereist voor veranderingen tijdens een seizoen, met uitzondering van problemen met de veiligheid. De FIA mag die doordrukken zonder noodzaak voor een stemming. Het contrast is groot met het huidige systeem van 70 procent meerderheid of unanimiteit.

De herziening betekent echter dat promotors, bandenleveranciers, technische partners en sponsoren niet meer vertegenwoordigd zijn in de Commission, hoewel ze hun mening en input kunnen laten horen over voor hun relevante zaken via een reeks aan werkgroepen.

Hoewel dit duidelijk een stap in de goede richting is – in het verleden stemden racepromotors bijvoorbeeld over veranderingen aan de endplates, terwijl de bandenleverancier iets kon zeggen over de specificaties van de brandstoffen – betekent het feit dat de teams als collectief evenveel input hebben als het regelgevend orgaan of de commerciële rechtenhouder dat het proces nog steeds vast kan lopen. Niet zo sterk als voorheen, maar toch…

Is stemrecht teams bij reglementen wel goede zaak?

De grote vraag is dan: moeten teams naast het leveren van input ook een stem hebben bij reglementaire zaken? Daar waar de FIA en Liberty beiden één doelstelling hebben – respectievelijk het veilig reguleren van de hoogste autosportklasse en het genereren van winst door het organiseren van racespektakel van wereldklasse – hebben de teams hun eigen agenda’s en redenen om op de grid te staan, gedicteerd door de verschillende doelen van hun eigenaren.

“Het wordt onmogelijk om consensus te vinden tussen teams die verschillende doelstellingen en werkwijzen hebben”, vertelde Red Bull-teambaas Christian Horner nog voordat het (uiteindelijke uitgestelde) voorstellenpakket in juni gepresenteerd werd.

“Het is aan de commerciële rechtenhouder en de FIA om samen te komen en een set reglementen neer te zetten – wat is het financiële raamwerk, wat is de distributie die ze willen hebben – het duidelijk te maken en het aan de teams laten of ze daarmee akkoord gaan of niet.”

In tegenstelling tot Lewis Hamilton en Nico Hülkenberg, die erop staan dat de coureurs geconsulteerd moeten worden bij reglementaire veranderingen, echoot Max Verstappen de gedachte van zijn teambaas dat de FIA en Liberty de regels moeten opleggen.

“Ik denk dat de oplossing ligt bij het vinden van een manier waar de teams niet in hun eigen voordeel spreken, want uiteindelijk is dat wat iedereen doet, zelfs als er nieuwe reglementen aankomen.”

“Misschien is het beter om de teams buiten de discussie te laten en gewoon te zeggen: ‘dit zijn de regels en jullie doen het er maar mee’,” zei de Nederlander tijdens de Oostenrijkse Grand Prix, een race die hij met Red Bull won om een einde te maken aan de dominantie van Mercedes in 2019.

Stemrecht teams in verleden niet altijd goed gebleken

Laten we kijken naar de implicaties van de betrokkenheid van teams met 2021, het eerste seizoen van het nieuwe tijdperk van de F1, als voorbeeld: na een handvol races blijkt dat regelwijzigingen noodzakelijk of wenselijk zijn om welke reden dan ook, maar de deadline van 30 april voor 2022 is al geweest. Bepaalde teams geloven dat de veranderingen ze dwars kunnen zitten, dus ze houden de F1 voor 2021 en 2022 in hun greep. Klinkt bekend?

Door de gereviseerde bestuursstructuur is de macht van de teams al substantieel gereduceerd – momenteel opereert de Strategy Group met de stemstructuur 50 procent + 1 stem en de F1 Commission zoals bovenstaand – maar door hun verschillende bedrijfsmodellen en doelstellingen hebben de teams historisch gezien veel turbulentie veroorzaakt in het besturende proces.

Voor de CVC haar intrede deed, floreerde de F1 onder een dictatuur, dus waarom zouden we niet teruggaan naar zo’n systeem in plaats van doorgaan met de (versimpelde) democratie die de F1 haar huidige pad opgestuurd heeft. Natuurlijk is er de kans dat een of meerdere teams dreigen te vertrekken, maar de F1 is dan beter af dan als het reglementair in een houdgreep gehouden wordt. Nu is meer dan ooit het moment voor Liberty om moed te tonen.

In een notendop is dat de enige uitdaging die Liberty staat te wachten als het zich voorbereid op het tijdperk na 2020, de eerste waarvoor de commerciële rechtenhouder van de F1 directe verantwoordelijkheid heeft: hoewel de voorgestelde reglementen en processen gezien worden als verbeteringen van wat geërfd werd van CVC, zijn er terechte zorgen binnen de paddock dat ze simpelweg niet ver genoeg gaan om de vele ongelijkheden in de huidige F1 te corrigeren.

De sport heeft vier maanden om haar voorstellen bij te slijpen en voor de F1 en haar miljoenen fans is te hopen dat die tijd wijselijk besteed wordt.