Column: Achenebbisj

Vraagt u zich ook weleens af waarom wij tegenwoordig op verschillende vlakken met gezwinde spoed richting de afgrond worden gepraat? Voor ons ‘eigen bestwil’ zijn bepaalde onderwerpen subtiel doch venijnig verpakt in een sausje van ellende. Het woord crisis is niet aan te slepen. Alles moet op korte termijn veranderen. Anders gaan we allemaal dood.

Newsflash: dat gaan we sowieso. Waar komt dit ineens weg, Oudman? Wel, nadat ik vanwege ziekte richting een medische mallemolen werd gedirigeerd en daarin jarenlang de meest mensonterende taferelen heb meegemaakt, grijpt mijn onderbewuste geregeld in. Wanneer ik verneem dat er voor het oplossen van een probleem slechts één supercalifragilisticexpialidocious middel is, word ik opstandig. 

In dit soort gevallen worden andere, veelal effectievere, opties vaak weggehoond. Tien van de tien keer leveren die effectievere opties namelijk minder tot geen financieel gewin op. Vandaar het ridiculiseren. In het kader van bovenstaande voorzie ik tegenwoordig alles, zelfs autosportnieuwtjes, van tegengeluid. Ik noem dit ‘advocaat van de duivel-momentjes’. Volkomen belangeloos en met zuivere intentie deel ik vier van mijn speltips om nieuwtjes te toetsen.

Voetvolk

Speltip één: wees op je hoede bij het woord 'inclusief'. 'Inclusief' en 'inclusiviteit' gaan hand in hand met ridiculisering. Als u een 'inclusieve' oplossing bekritiseert, bent u à la minute niet goed snik. Het woord 'inclusief' en alle afgeleiden daarvan fungeren als camouflage voor een ander doeleinde. Meestal eentje die keiharde knaken genereert.

Geheel in lijn met westerse wereldbeslommeringen krikt de Formule 1 kunstmatig het inclusiviteitsniveau op. Gridgirls zijn verbannen, regenboogvlaggetjes galore en vorig jaar was het een tijdlang rage om middels knievallen afkeer jegens bepaald wangedrag kenbaar te maken. Uiteraard niemendalletjes in een sport waarin de rücksichtslose fratsen van verwende miljardairszoontjes en steenrijke bestuurders publiek geheim zijn.

De mythe gaat dat elke deelnemer van een inclusieve gemeenschap zeggenschap heeft. In werkelijkheid is de mening van het voetvolk totaal irrelevant. De Formule 1 toonde dit na het organiseren van een megainclusieve enquête. Uit het resultaat bleek dat liefst zeventig procent van de fans het sprintraceformat niet kan bekoren. Liberty-voorman Domenicali sprak vervolgens doodleuk over ‘voldoende draagvlak’ om er gewoon mee door te gaan. Volgens hem moeten wij ons aanpassen. Die sprintraces voor 2022 zijn allang verhandeld, nietwaar?

Inclusiviteitsdrang

Speltip twee: toets de kritiek die vooraf werd geuit aan de huidige realiteit. Een aantal maanden geleden in deze rubriek behandeld, in dit voorbeeld van kunstmatige inclusiviteitsdrang alweer relevant: de W Series. Tijdens de introductie moesten liefhebbers zich maar aanpassen – no way back, dit is noodzakelijk. Voor 2021 werd de klasse met alle geweld in het propvolle F1-voorprogramma geplempt. Na twee volledige seizoenen liggen er vast fraaie kansen voor de koploopsters. Toch?

Nee hoor. De Formule 3 organiseert binnenkort een testsessie voor vrouwelijk talent. Onder de vier genodigden slechts twee W Series-dames. Twee tienermeisjes, welteverstaan. De nummers vier en negen. Niet de kampioene, de vicekampioene of de nummer drie. Te oud. Het hoogste ontwikkelingsrendement wordt bereikt door te investeren in de jeugd, dat snapt de F3-leiding dondersgoed.

W Series wordt zodoende andermaal gediskwalificeerd. Er is door bestuurders mooie sier gemaakt met het inclusiviteitsgehalte van deze ‘onmisbare’ klasse, maar de coureurs staan vervolgens voor aap. Pippa Mann – na haar kritiek weggezet als jaloerse feeks – krijgt drie jaar later alsnog volkomen gelijk.

Achenebbisj

Speltip drie: onderzoek toekomstinitiatieven. Vanwege de 'dit is écht onmisbaar’-politiek, groeit bij mij bijvoorbeeld argwaan jegens de klimaatmonoloog. Alles en iedereen moet uitstootvrij – van uw houtkacheltje tot de Formule 1. Anders gaan we allemaal dood. Subsidie doet luitjes plots de klimaatwals dansen. Men noemt het klimaatpositiviteit. Ik ben hartstikke positief over het klimaat, maar vraag ik me af of het zuivere koffie is.

Dit wordt toch niet het zoveelste onderwerp waarin we die éne, onvermijdelijke oplossing volgen, om nadien te ontdekken dat het niets dan flappenspekkerij voor belanghebbenden is geweest? Komen er straks wederom inclusieve enquêtes, waarop onze meningen wederom fungeren als toiletpapier? Of drukt men het er à la W Series gewoon door en verandert de F1 in een slappe Formule E-Light?

Je zou verwachten dat degene die het inclusieve woord verspreidt, het met zuivere intenties nastreeft. Zuiverheid is echter in de verste verte afwezig. Inclusiviteit is een stropop. Initiatieven omwille van inclusiviteit zijn niets meer en niets minder dan achenebbisj geworden. Speltip vier: oefen advocaat van de duivel-momentjes vaker dan u lief is.

René Oudman