Terry Fullerton: de sterkste tegenstander van Senna

Ayrton Senna wees hem in 1993 aan de beste coureur tegen wie hij ooit gereden had, maar buiten de kartwereld heeft hij eigenlijk nooit naam gemaakt: Terry Fullerton. Wie is deze kartlegende, waarom ontsteeg hij het karten nooit en wat maakte hem de beste tegenstander van Senna?

De erelijst van Fullerton, inmiddels 65 jaar oud, in het karten is indrukwekkend. Hij werd in 1966, 1967 en 1968 Brits kampioen bij de junioren, om daarna in 1971, 1973, 1975, 1978 en 1980 het Britse kampioenschap voor senioren te winnen. Daar bleef het niet bij, want in 1973 werd hij ook wereldkampioen in de karts en ook een Europees kampioenschap is op zijn palmares terug te vinden. Uiteindelijk spendeerde Fullerton achttien jaar (1966 tot en met 1984) als coureur in de kartwereld.

Niet promoveren was bewuste keuze

Fullerton heeft wel de mogelijkheid gehad om te karts te ontstijgen. Die kans deed zich voor in 1973, het jaar dat de wereldtitel gewonnen werd. De Brit had de opstap naar de autosport kunnen maken, maar het familieverleden hield hem tegen. Negen jaar daarvoor verloor Terry zijn oudere broer Alec door een ongeluk tijdens een motorrace. Door zijn vader werd Fullerton daarna richting de karts gestuurd, wat als veiliger beschouwd werd. Het legde hem geen windeieren, maar de mogelijkheid om door te stromen naar de autosport greep hij niet. “Op dat moment overleden er jaarlijks drie of vier Formule 1-coureurs. Dat leek mij helemaal niks. Wat er gebeurde met mijn broer was waarschijnlijk de aanleiding tot dat besluit”, vertelde Fullerton vorig jaar aan voormalig IndyCar-coureur Alex Lloyd, die tijdens zijn kartcarrière actief was met materiaal van de wereldkampioen van 1973.

Senna als teamgenoot

De vraag blijft dus wat Fullerton had kunnen presteren in de Formule 1. Successen zouden echter niet onwaarschijnlijk zijn, want in de karts heeft hij meerdere wereldkampioenen in de Formule 1 weten te verslaan. Van Alain Prost en Nigel Mansell had Fullerton weinig te duchten, maar met Senna zat dat wel anders. Van 1978 tot en met 1980 reden de Brit en de Braziliaan samen in een team en Fullerton was onder de indruk van zijn teamgenoot. Dat vertelde hij in 2006 al tegen Karting Magazine. “Senna was ongetwijfeld de beste karter tegen wie ik gereden heb. Ik zag hem voor het eerst voor de wereldkampioenschappen van 1978 in Palma en ik wist meteen dat hij veel kwaliteit had. Zelfs nadat hij in de Formule 1 begonnen was, wilde Ayrton graag nog een wereldtitel in het karten behalen. Dat is hem nooit gelukt. Over het algemeen was ik sneller op de momenten die ertoe deden, maar dat had meer te maken met mijn ervaring dan mijn talent.”

In 1980 waren Fullerton en Senna goed aan elkaar gewaagd en de Braziliaan probeerde de nummer één-status binnen het team te veroveren. Het was echter Fullerton die elke wedstrijd zou winnen, met uitzondering van het wereldkampioenschap, waar hij door een opgeblazen motor na twee heats derde werd. Senna werd daar tweede. Tijdens de wedstrijd in Jesolo, Italië kwamen de spanningen tussen de teamgenoten echter tot het kookpunt. Fullerton passeerde Senna in de laatste ronde met een agressieve actie en dat kon de Braziliaan slecht hebben. Een dag later stond Fullerton met een engineer te praten naast het zwembad, toen Senna zijn woede niet meer kon beheersen en hem het water in duwde.

'Genoten van racen tegen Fullerton'

Fullerton pakte zijn weekenden in de kart altijd heel methodisch aan. In trainingen liet hij nooit het achterste van zijn tong zien, maar in kwalificaties en races stond de Brit er altijd. Diezelfde motivatie was later ook bij Senna terug te vinden gedurende zijn Formule 1-carrière. Of Fullerton daarvoor de inspiratie was, is niet honderd procent zeker. “Mensen die dicht bij hem stond, hebben mij door de jaren heen verteld dat het wel het geval was”, zo vertelde Fullerton aan Lloyd.

Dat Fullerton wel indruk gemaakt heeft op Senna, blijkt uit een antwoord dat de drievoudig wereldkampioen na de Grand Prix van Australië in 1993 gaf op een vraag van Mark Fogerty. “Ik kwam voor het eerst naar Europa om buiten Brazilië te racen als teamgenoot van Fullerton. Hij was heel ervaren en ik heb erg genoten van het racen tegen hem omdat hij snel en consistent was. Voor mij was hij een complete coureur. Het was ook racen in haar puurste vorm. Er was geen politiek steekspel en geld speelde ook geen rol, dus het was echt racen en ik draag dat bij me als een goede herinnering bij me.”

Andersom was Fullerton ook vol lof over het werk dat Senna deed voor de kartsport. “Aytron deed goed pr-werk voor de kartsport. Als ik in de jaren zeventig naar Formule 1-teambazen was gegaan en gezegd had dat ik wereldkampioen karten was, dan namen ze dat niet serieus. In tegenstelling tot andere karters was Senna wel trots op hun oorsprong in de karts en hij aarzelde ook niet om journalisten daarover te vertellen. Dat veranderde de manier waarop deze sport bekeken werd. Halverwege de tachtiger jaren zochten Formule 1-bazen actief talent in kartwedstrijden en dat is voor een groot deel te danken aan Senna.”

Geen spijt van keuzes

Nadat Fullerton in 1984 stopte met racen, ging hij zich richten op zijn eigen kartteam en het coachen van talenten. Hij hielp onder andere tweevoudig Indy 500-winnaar Dan Wheldon, drievoudig Indy 500-winnaar Dario Franchitti en voormalig Formule 1-coureurs als Justin Wilson, Paul di Resta en Anthony Davidson tijdens hun tijd in de kartsport. Tegenwoordig houdt Fullerton zich daar nog steeds mee bezig en ondanks een bescheiden bestaan heeft hij geen enkele spijt van zijn gemaakte keuzes. "Toen ik vroeger spijt had om niet naar de autosport over te stappen, dacht ik bij mezelf: 'Nee, ik heb er niet echt spijt van.' Ik heb uiteindelijk alle eer gekregen die ik behoor te krijgen."