7
Zondag gaat het Formule 1-seizoen 2018 van start met de Grand Prix van Australië. Om vast een beetje warm te draaien voor die eerste wedstrijd, blikt F1Today.net deze week terug op zes eerdere races ‘Down Under’. Vandaag in het eerste deel: de Australische Grand Prix van 1986.
Beste papieren voor Mansell
In 1986 stond er voor de tweede keer een Australische Grand Prix op het programma van de Formule 1. Het seizoen werd afgesloten met een wedstrijd op het stratencircuit van Adelaide en bij het ingaan van het weekend maakten drie coureurs kans op de titel: Nigel Mansell begon met 70 punten aan het weekend, zeven meer dan Alain Prost en Nelson Piquet. Voor de Brit was de opdracht relatief eenvoudig, want met een derde plaats zou hij de titel hoe dan ook binnenhalen.
De kwalificatie verliep ook naar wens voor Mansell. Hij kwalificeerde zich op pole position, terwijl Piquet en Prost zich als tweede en vierde kwalificeerden. Bij de start was Mansell zijn voordeel echter al snel kwijt: Ayrton Senna, Piquet en Keke Rosberg kwamen voorbij aan de Williams-coureur en toen teamgenoot Piquet later in de eerste ronde de leiding pakte, was de Braziliaan virtueel de nieuwe kampioen.
Bandenproblemen bepalen verloop titelstrijd
Ook Rosberg ging zich intussen met het titelgevecht bemoeien. De McLaren-coureur was de teamgenoot van Prost en hij nam in ronde 8 de leiding over van Piquet. Terwijl Rosberg een comfortabele voorsprong opbouwde, spinde de titelkandidaat in de 23ste ronde. Dat wierp hem terug tot achter Mansell, die intussen weer grip had op de titelrace. Het hielp ook dat Alain Prost enkele ronden later een lekke band opliep, waardoor de Fransman terugviel naar de vierde plaats.
Bandenproblemen bleken intussen de doorslag te geven in de strijd om de dagzege en de titel. In ronde 57 reed Rosberg betrekkelijk gemakkelijk vooraan met Piquet, Mansell en Prost op de posities 2,3 en 4. Binnen enkele ronden zou de wedstrijd volledig overhoop gegooid worden. Na 62 ronden explodeerde de rechter achterband van Rosberg, die daardoor een einde aan zijn wedstrijd (en aan zijn carrière) zag komen. Piquet nam zodoende de leiding over, terwijl Prost voorbij Mansell gekropen was en dus de tweede plaats in handen had.
Mansell was met zijn derde plek nog wel de virtuele kampioen, maar daar kwam in ronde 64 een einde aan. Ook bij de besnorde Brit explodeerde een achterband, in dit geval de linker. Dat gebeurde bij een snelheid van 290 kilometer per uur, maar wonderwel werd de Williams uit de muur gehouden. Wel kwam er een einde aan de race van Mansell, die nu moest hopen op problemen voor zijn concurrenten.
Piquet, de teamgenoot van Mansell, werd naar aanleiding van het incident door het team naar de pits geroepen voor een bandenwissel. Op de tweede plaats keerde hij terug in de race en hij begon aan een inhaalrace richting Prost, die de leiding in de race had gegrepen en daarmee ook de richting het kampioenschap leek te gaan. Met nog twee ronden te gaan had de Franse McLaren-coureur een voorsprong van ruim 15 seconden op Piquet, die echter wel rap dichterbij Prost kwam.
Prost wint race en titel
Met een minimale hoeveelheid brandstof aan boord wist Prost toch als eerste de finish te behalen om zodoende zijn 25ste Formule 1-zege te behalen. Daarvoor was zijn voorsprong van 4,2 seconden op Piquet genoeg. Stefan Johansson werd in zijn Ferrari derde, maar had al meer dan een ronde achterstand. Ook Martin Brundle, die namens Tyrrell vierde werd, had een ronde achterstand. Phillipe Streif (Tyrrell) en Johnny Dumfries (Lotus) verdeelden de laatste punten. Met zijn zege wist Prost zijn tweede wereldtitel op rij te behalen. De Fransman scoorde in 1986 twee punten meer dan Mansell, terwijl Piquet drie punten achterstand had op de McLaren-coureur.
Grand Prix van Bahrein
G. Zhou
15 leden hebben dit team als favoriet
ROYALERE
Posts: 24.398
Smerige schumi bedoel je?