Historie: Michael Schumacher Special: Deel 3 - Controverse bij eerste wereldtitel

Op donderdag 3 januari 2019 zal Michael Schumacher 50 jaar worden. Reden voor F1Today.net om in een uitgebreide serie terug te blikken op de loopbaan van de man die qua statistieken de grootste Formule 1-coureur is. In onze serie nemen wij bepaalde 'tijdperken' uit de loopbaan van de Duitser door. Wij gaan dieper in op bepaalde details en zullen met video's en foto's het geheel extra glans geven. Om het verhaal makkelijker te maken hebben wij er voor gekozen om hem bij zijn voornaam te noemen. Zijn broertje Ralf wordt eveneens met de voornaam benoemd.

Het eerste volledige seizoen met een overwinning op Spa Francorchamps

In 1992 werd Martin Brundle de nieuwe teamgenoot van Michael. Voorafgaand aan het seizoen stond de Duitser al in de spotlights. Michael had, ondanks zijn twee uitvalbeurten in de laatste races van 1991, heel veel indruk gemaakt. Het was dan ook vanaf de eerste testsessies duidelijk dat de Benetton B192 (die pas tijdens de vierde race zijn introductie had) een zeer stabiele auto was. Het seizoen werd aangevangen met de Benetton B191B, een update van de auto waarmee men in 1991 het seizoen mee af had gesloten. Michael kwam tijdens de openingsrace op Kyalami tot een vierde plaats. Zijn beste resultaat tot dan toe. Drie weken later stond Michael in Mexico voor het eerst op het podium. De derde plaats die hij behaalde op het Circuit Hermanos Rodriguez werd door de Engelstalige media gekwalificeerd als 'best of the rest'. In 1992 was er namelijk niet op te boxen tegen de dominantie van de Williams Renault FW14B. De Williams was veel geavanceerder dan de Benetton en had de beschikking over de zeer sterke en soepele Renault RS3- en RS4-motor. Michael moest het doen met de fabrieks-Ford die ontwikkeld was in samenwerking met Cosworth. Dat de Benetton meteen kon concurreren met de McLaren MP4-6 en de in Interlagos gearriveerde MP4-7 was voor velen een verassing. Toch waren de kenners er van overtuigd dat Schumacher, ondanks zijn geringe ervaring, al veel verder was dan zijn ervaren teamgenoot Martin Brundle.

Michael zou tijdens meerdere races schitteren. Een heel goed voorbeeld was de Grand Prix van Spanje. Michael lukte het om de dominantie van de Williams-coureurs te onderbreken en reed zich naar een tweede plek op de grid. Tijdens de regenrace die op zondag volgde was hij, net zoals in 1991, lange tijd de snelste man op de baan. Hij zou uiteindelijk als tweede eindigen, achter de winnaar Nigel Mansell. Dat Michael weinig ervaring had werd met name duidelijk tijdens de wedstrijden in San Marino en Frankrijk. De Duitser kwam door eigen schuld niet verder dan een uitvalbeurt op Imola, maar tijdens de Franse Grand Prix op Magny Cours kreeg hij het aan de stok met Ayrton Senna.

Senna en Schumacher hadden, ondanks het feit dat ze pas kort tegen elkaar reden, al een historie met elkaar. De Duitser was tijdens de persconferentie na de Braziliaanse Grand Prix uitermate kritisch geweest over de rijstijl van de wereldkampioen. "Ayrton speelde een spelletje met mij. Bij het opkomen van het rechte stuk liet hij het gas los, liet hij mij passeren om mij aan het einde van het rechte stuk weer in te halen. Drievoudig wereldkampioenen hebben deze geintjes niet nodig. Ik ben zeer teleurgesteld in Ayrton." Senna maakte daarna meerdere malen in de media gehakt van Michael, noemde hem arrogant en zei dat het van weinig klasse getuigde. Het kwam uiteindelijk tot een heftige aanvaring op de grid in Magny Cours waar Senna bij de eerste start uit de wedstrijd gekegeld werd door Schumacher. Senna trok voor het oog van de camera van leer: "Michael, als jij een probleem met mij hebt, dan moet je dat hier ter plekke zeggen. Maar flik me niet nog een keer zo'n trucje." De Duitser was duidelijk niet onder de indruk van de Braziliaan, want bij de herstart reed de Duitser opnieuw achterop een voorganger.

Ook tijdens de kwalificaties van de Grand Prix van Duitsland crashte Schumacher in het stadion gedeelte. Hij spinde ook meerdere malen in het weekend van de Britse Grand Prix en ging spectaculair achterstevoren in Hongarije doordat zijn vleugel afbrak. De onervarenheid ging hem plotseling parten spelen, althans dat waren de woorden van de media die hem een half jaar eerder nog opgehemeld hadden. Michael sloeg terug om na 366 dagen na zijn debuut in de Formule 1 de Belgische Grand Prix op Spa Francorchamps te winnen. In een tactisch uitstekende race wisselde Michael als eerste naar slicks. Waar anderen te lang door bleven rijden op hun regenbanden, koos Michael de aanval. Zijn overwinning werd opgevolgd door een derde plaats op Monza en een tweede plaats tijdens de afsluitende race in Adelaide. Michael kwam vier kilometer te kort om Gerhard Berger van de overwinning af te houden. Hij eindigde dat jaar als derde in het kampioenschap. Voor Ayrton Senna en maar drie punten achter de tweede Williams-coureur Riccardo Patrese.

Een zeer solide seizoen in een moeilijk jaar voor Benetton

Met de B193 wilde Benetton een aanval doen op de tweede plaats in het constructeur kampioenschap. McLaren moest hiervoor verslagen worden. Bookmakers tipten voorafgaande aan het seizoen dat Michael minimaal drie Grand Prix zou kunnen winnen. Het zou uiteindelijk blijven bij de zege op Estoril in Portugal. Michael kende een solide seizoen. Hij was teamgenoot Patrese gedurende het hele jaar de baas. De Benetton B193 zou de aanval moeten betekenen op de McLaren MP4-8, maar deze McLaren was met klantenmotor van Ford superieur aan de Benetton. Men besloot daarom ook gedurende het seizoen 1993 de ontwikkeling te verleggen naar de 1994-auto. Met 52 punten behaalde Michael de vierde plek in het kampioenschap. Hij had daarmee 32 punten meer bij elkaar gereden dan teamgenoot Patrese. Patrese zou ook na 1993 stoppen met de Formule 1. Schumacher kreeg met Ross Brawn en Rory Byrne twee uitstekende werknemers om zich heen die de auto voor het seizoen 1994 op maat zouden maken.

Een dominant begin van het jaar 1994

JJ Lehto werd door Benetton gecontracteerd om tweede coureur te worden bij het team. De Fin, afkomstig van Sauber, tekende voor twee jaar. Jos Verstappen was testrijder en derde coureur. Dit werd tweede coureur nadat Lehto tijdens een van de eerste tests op Silverstone een ernstig ongeluk kreeg en zijn nek blesseerde. Schumacher reed tijdens de tests voorafgaande aan het seizoen al meerdere malen de snelste tijden. Dit wekte bij voorbaat al argwaan bij Ayrton Senna. Senna begon het seizoen in de Williams-Renault. De Braziliaan kende een moeilijke voorbereiding. De voorbereiding van Michael was duidelijk beter. De Benetton B194 met Ford V8-motor was precies op maat gemaakt voor hem. Hij was zelfs zo op maat gemaakt dat de teamgenoten met de handen in het haar zaten. Voor Verstappen en Lehto was de auto moeilijk te besturen. Voor Schumacher was hij perfect.

Een overwinning op strategie in Interlagos tijdens de openingsrace liet zien dat Benetton een serieuze kandidaat voor de titel zou kunnen worden. De problemen bij concurrent Senna werden groter in Japan. Op het circuit van Okayama raakte Mika Hakkinen de Williams van achter, Senna spinde en kreeg Nicola Larini in zijn zijkant. Senna zocht de andere kant van de baan op en bleef ronden lang staan kijken naar de B194. Hij kwam terug in de pits en zei dat de door Michael gereden auto illegaal was. Op Imola aangekomen besefte Senna dat zijn gevecht met Schumacher pas in Europa begon. Hij had veertien in plaats van zestien wedstrijden de tijd om kampioen te worden. Hij keek wel tegen een achterstand aan van twintig punten.

Wat er daar in Imola plaatsvond is bij iedereen bekend. De reactie van Michael daarna werd met name in de Britse pers als onkunde bestempeld. Michael zou te overdreven zijn overwinning gevierd hebben. Tijdens de Grand Prix van Monaco won hij zijn vierde race in successie. In Spanje werd hij met een kapotte versnellingsbak tweede achter Damon Hill. Een unieke prestatie aangezien hij zelfs vanuit de vijfde versnelling weg moest rijden uit een bandenstapel chicane. Een kunstmatige chicane die er neer was gelegd om de snelheid te verminderen. In Canada en Frankrijk won Michael opnieuw. Zijn voorsprong na de Franse Grand Prix was 37 punten op Damon Hill, zijn naaste achtervolger in de strijd om de titel.

Controverse, controverse bij Benetton en een wereldtitel

De Britse Grand Prix op Silverstone was de ommekeer in het kampioenschap. Wetende dat Michael tot op dat moment 66 punten had behaald en uiteindelijk kampioen zou worden met 92 punten, betekende dat hij in het tweede gedeelte van het seizoen slechts 26 punten behaald heeft. Hoofdreden voor dit magere aantal was de race op Silverstone. Tijdens de opwarmronde besloot Schumacher, die zich als tweede had gekwalificeerd, Hill te passeren. Dit zou hem uiteindelijk op een tijdstraf van vijf seconden komen te staan. Schumacher volgde de instructies van de wedstrijdleiding niet en kreeg de zwarte vlag. Uiteindelijk was er veel rumoer aan de pitwall tussen Benetton en de wedstrijdleiding, Schumacher zat zijn vijf seconden penalty uit en finishte als tweede. Tijdens de hoorzitting op het World Motorsport Council werd besloten (in beroep) dat Michael twee wedstrijden geschorst zou worden. De wedstrijden op Monza en Estoril moest hij uitzitten. Hierbij werden zijn tweede plaats op Silverstone en zijn overwinning op Spa Francorchamps afgenomen. Dit scheelde plotseling zestien punten. Daarbij scoorde Damon Hill in alle wedstrijden die Schumacher niet reed of gediskwalificeerd werd overwinningen. Hill behaalde in vier wedstrijden 40 punten en hierdoor lag de strijd in het kampioenschap plotseling helemaal open.

Bij aanvang van de Europese Grand Prix op Jerez was het verschil slechts 1 punt in het voordeel van Michael. In de Japanse Grand Prix won Damon Hill in de regen, waarschijnlijk zijn beste race ooit. Michael werd tweede en met de tweede plaats die Hill had gescoord op Jerez bleef het verschil hetzelfde. De alles beslissende race vond plaats tijdens de Australische Grand Prix op het stratencircuit van Adelaide. Michael liet op vrijdag zien dat de druk er vol op stond. Hij schreef een auto af bij het uitkomen van de eerste bocht. Nigel Mansell, die ter ondersteuning van Hill Coulthard verving, trainde naar pole position.

Na de start gingen Michael en Hill er als een haas vandoor. Hill bleef gedurende de hele race op een kleine afstand van Michael. Na de pitstops lagen ze gelijk, maar Hill kwam ronde voor ronde richting Michael gereden, tot hij in de 36e ronde een foutje maakte. Hill zag zijn kans en prikte zijn Williams tussen de auto van Michael en het begin van de muur. Wat er daarna gebeurde kan men van twee kanten bekijken. De ene heeft vanaf dat moment alle respect voor Michael verloren, de andere vind het een race-ongeluk. Feit is en blijft dat Michael een fout maakte en Hill geduldiger had moeten zijn.

De wereldtitel werd in Adelaide behaald, maar de kritieken waren niet mals. Met name de Engelse pers sprak schande van hetgeen Michael gedaan had. De Duitsers hadden met hem hun eerste wereldkampioen. Deze overwinning werd in zijn thuisplaats Kerpen uitbundig gevierd. Na het seizoen besloot Benetton over te stappen op de Renault motoren. Dit kwam mede doordat Briatore Ligier overgenomen had en hierdoor de sterke Renault motoren gekocht had.

Er waren meerdere vreemde incidenten in 1994. Zo werden meerdere malen verkeerde benzine-monsters ontdekt bij Benetton, was er het tankincident met Verstappen in Duitsland, moest men aantonen dat de auto niet illegaal was en kreeg men meerdere keren problemen met verdenkingen van spionage. Niets van deze verdenkingen is ooit concreet geworden. Wel zijn er diverse mensen die ooit nog een poging hebben gedaan om voor klokkenluider te spelen. In de statistieken zal deze wereldtitel dan ook blijven staan. Zonder al die straffen had Michael de titel al ruim van te voren kunnen veilig stellen. Ondanks dat de meningen zijn verdeeld, was zijn eerste wereldtitel een terechte. Hij was de beste coureur van dat seizoen en scoorde de meeste punten.

In ons vierde deel kijken wij naar de tweede wereldtitel en het begin van zijn Ferrari jaren.