21
De Grand Prix van Oostenrijk uit 1999 was een aparte. Het was voor de eerste keer sinds de Grand Prix van Frankrijk 1996 dat Michael Schumacher niet van start ging tijdens een race. De Duitser maakte op het circuit van Silverstone een angstaanjagende crash mee en brak zijn been. Ferrari had echter een plan B achter de hand en schoof noodgedwongen Eddie Irvine door naar de positie van eerste coureur.
Dat de Ferrari F399 een goede auto was, die de McLaren MP4-14 kon uitdagen, werd al snel duidelijk. Irvine won zeer verrassend de eerste Grand Prix van het seizoen en Schumacher was de beste in San Marino en Monaco. Toch verloor Irvine in het begin van het seizoen de meeste punten. Op Interlagos moest hij een ongeplande stop maken om vuil uit de radiatoren te laten halen. Dit kostte hem een zekere podiumplaats. Tijdens de Grand Prix van San Marino plofte zijn motor en verloor hij een zekere derde plaats. Een podiumplaats in Canada was, na de aanrijding met David Coulthard, een geschenk.
Irvine liet tot aan de Britse Grand Prix van 1999 in totaal zes punten liggen, hetgeen in de puntentelling van die tijd een behoorlijk aantal was (10-6-4-3-2-1).
Schumacher's ongeluk
De strijd om de titel kende na de Franse Grand Prix een gevaarlijke outsider in de vorm van Heinz Harald Frentzen. De Jordan-coureur gaf Eddie Jordan in Frankrijk zijn tweede Grand Prix-overwinning. 
Frentzen naderde na zijn zege tot op zeventien punten van de kampioenschapsleider. Ferrari had voor Schumacher tijdens de Britse Grand Prix een serie updates meegenomen, deze zouden de Duitser naar Ferrari's eerste wereldtitel in 20 jaar moeten leiden. Met Schumacher in kansrijke positie voor de weredtitel, startte de Grand Prix op Silverstone als de achtste van zestien races.
Bij de start bleven Jacques Villeneuve en Alessandro Zanardi staan. Dit zorgde ervoor dat er op Hangar Straight al met een rode vlag gezwaaid werd. Michael Schumacher, had op datzelfde moment een rem probleem en crashte zwaar in Stowe. De Duitser brak zijn rechterbeen en de race moest worden herstart. Coulthard won zijn thuisrace en Irvine finishte als tweede. Deze tweede plaats zorgde ervoor dat hij binnen een Grand Prix-overwinning van Mika Hakkinen kwam 40 om 32. Ferrari realiseerde zich dat het Michael Schumacher voor een langere tijd kwijt zou zijn. De Italianen waren na de Britse Grand Prix nog steeds de leiders in de strijd om de constructeurstitel.
Na afloop van Schumacher's ongeluk stelde de media de vraag wie Schumacher zou gaan vervangen. Luca Badoer was de officiele testrijder van Ferrari, maar uiteindelijk viel de keuze op Mika Salo. Salo, de Fin die in het begin van het seizoen bij British American Racing Ricardo Zonta verving, waagde zich ondertussen aan een uitgebreid testprogramma voor de Oostenrijkse Grand Prix.
Eerste Grand Prix zonder Schumacher
In Oostenrijk maakte Mika Salo zijn opwachting als vervanger van de tweevoudig wereldkampioen. Salo kwalificeerde zich op 1,5 seconde van polesitter Mika Hakkinen en slechts een halve seconde achter Eddie Irvine. In de jaren '90 kende Formule 1 haar hoogtijdagen op het gebied van testen. Salo ging bijna perfect voorbereid naar de Oostenrijkse Grand Prix toe. De race zelf was er een om van te watertanden.
Bij de start lagen beide McLarens van David Coulthard en Mika Hakkinen aan de leiding, bij het aan remmen van de Remus Kurve 
gaat het fout. David Coulthard tikte Mika Hakkinen aan en de Fin mocht achteraan aansluiten. Een geweldige opmars door het veld zou volgen. Irvine, die ondertussen dicht bij Coulthard in de buurt bleef, spaarde zijn banden en brandstof en kon door middel van een andere strategie in de 40e ronde de leiding overnemen van de Schot.
De Noord-Ier reed aan de leiding van de race en dat was pas de tweede keer dat seizoen. De eerste keer dat hij aan de leiding reed, won hij meteen de Grand Prix. In Oostenrijk zou dat niet anders zijn. Irvine bleef Coulthard elke ronde op afstand houden en hoe hard de Schot ook probeerde om een poging te kunnen wagen, Irvine bleef hem uiteindelijk voor. In de laatste ronde leek het erop dat Coulthard een alles-of-niets aanval zou kunnen inzetten maar de Noord-Ier was te snel.
Irvine won de Grand Prix van Oostenrijk en naderde Hakkinen tot op twee punten. Ferrari had met haar tweede coureur plotseling een kans op de wereldtitel. Een wereldtitel die eigenlijk voor Michael Schumacher voorbestemd zou zijn.
Dolgelukkige winnaar analyseert kalm
"Ik was verrast dat ik de McLarens heb kunnen verslaan vandaag", vertelde Irvine na afloop van de race. "Ik wist dat we een goede strategie hadden en daardoor konden wij ze voor blijven."
Irvine's overwinning kwam mede tot stand door de 'extra snelle rondes' die hij aan het einde van zijn eerste stint reed: "Ik wist dat we daar de winst konden pakken. Ik moest die rondjes echt alles geven en de limiet van de auto opzoeken om de strategie te laten werken."
"Ik had wat remproblemen en reed uiteindelijk in de tweede stint in de rondte als een varken. Maar ik ben heel blij met deze overwinning", verklaarde Irvine.
Coulthard maakte meteen zijn excuses richting zijn teamgenoot die hij van de baan af tikte. "Dit is een nachtmerrie. Ik heb mijn teamgenoot in de steek gelaten. Uiteindelijk had ik niet de snelheid om Eddie in te kunnen halen."
Hakkinen antwoordde diplomatiek. "Het maakt op dit moment niet uit dat ik zes punten heb verloren, maar ik heb een leuke race gehad met veel inhaalacties."
Na de Oostenrijkse Grand Prix won Irvine de race in Hockenheim en de race in Maleisie. Aan het einde van het seizoen kwam de Ferrari-coureur twee punten te kort voor de wereldtitel. Deze twee punten verloor Irvine aan het begin van het seizoen en tijdens de Grand Prix van Europa waar hij bijna een minuut in de box stond te wachten omdat de monteurs tijdens de pitstop een band waren kwijt geraakt.
De complottheorie is dan ook dat Ferrari Irvine geen kampioen wilde laten worden. De Italianen hadden Michael Schumacher vooruitgeschoven als hun eerste wereldkampioen sinds 1979. Ferrari scheen daar zo veel voor over te hebben, dat ze een eventuele titel van Irvine niet waardevol genoeg vonden. Irvine verkaste voor een vermogen naar Jaguar, Schumacher kreeg Barrichello als teamgenoot en won vijf wereldtitels op rij.
Grand Prix van Bahrein
G. Zhou
44 leden hebben dit team als favoriet
mr.Monza
Posts: 9.303
Of Ferrari Irvine geen WDC wilde laten worden zal je mij niet horen zeggen, het is nogal wat, een titel laten lopen omdat het niet de rijder van je keuze is.
Maar dat Schumacher zelf Irvine niet als de eerste Ferrari kampioen sinds Jody Scheckter wenste te zien, daar ben ik vrij zeker van, de zo... [Lees verder]