Historie: Abu Dhabi 2016: Rosberg verslaat eeuwige rivaal en wint wereldtitel

Vroeger waren Lewis Hamilton en Nico Rosberg elkaars beste maatje, maar van die relatie was nog weinig over. Sinds 2014 vochten beiden elk jaar om de felbegeerde rijderstitel. De nodige clashes en intriges passeerden de revue en zorgden voor steeds meer kopzorgen bij de teamleiding van Mercedes. Verwoede pogingen van Toto Wolff en Niki Lauda om de situatie binnen de renstal te lijmen, was tevergeefs. De sfeer was verpest en werd er niet beter op. Naar de buitenwereld toe leek alles koek en ei, maar binnenskamers rommelde het van alle kanten. De dubbele uitvalbeurt in Barcelona pastte perfect in dat verhaal. Deze saga ging onvermoeid verder gedurende het seizoen en duurde voort tot en met de ontknoping in Abu Dhabi. 

Kampioenschapsleider Rosberg behield bij aankomst in de emiraat een marge van twaalf punten verschil Een podiumplaats volstond om in de voetsporen te treden van zijn vader, Keke, de wereldkampioen van 1982. Maar zoals in autosport vaak gold: 'When the flag drops, the bullshit stops'. Hamilton wist dat als geen ander na zijn ervaringen in 2007 en 2008. Nu kwam het weer aan op de laatste race van het seizoen, net zoals in 2014. Toen trok de Brit aan het langste eind 

Tijdens een speciale persconferentie zaten de twee titelkemphanen gebroederlijk naast elkaar. Hamilton begon op het gegeven moment met weelmoed en twinkeling in zijn ogen over de tijd dat ze samen nog in de karts rondreden als jonge jochies. Van rivaliteit of jaloezie was absoluut geen sprake. Na een dagje rondbanjeren op het circuit, trokken ze samen met elkaar op en doken achter de Playstation, reden op een eenwieler door de buurt heen, aten samen pizza of vraten zich vol aan ontbijtgranen. De herinneringen toverden bij Rosberg een glimlach op het gezicht. Toch was te merken dat beide supersterren uit elkaar waren gegroeid, zowel privé en als teamgenoten. 

Na twee verloren jaren, wilde Rosberg voor eens en altijd afrekenen met zijn Britse kwelgeest. De Duitser was aan het begin van 2016 in een bloedvorm, won de eerste vier Grands Prix, terwijl zijn teamgenoot stroef uit de startblokken kwam door onder andere malheur aan zijn W07 Hybrid. Na het drama in Spanje, herpakte de tweevoudig kampioen zich met zes zeges in zeven wedstrijden en veroverde de koppositie in de stand. Alles leek erop dat Hamilton op weg was naar zijn derde wereldtitel op rij, en de vierde in totaal. Maar zijn Duitse rivaal liet er niet bij zitten. Met een aantal zeer sterke optredens sloeg Rosberg keihard terug. In Singapore kwam dat het beste tot uiting na een verbluffend optreden tijdens kwalificatie en race. Hamilton merkte dat hij te maken had met een stugge tegenstander die moeilijk was te kraken. In Maleisië, een zeer cruciaal moment in de titelstrijd, moest de Brit opgeven met zeldzame motorpech. In Japan had Hamilton ook geen geluk en moest na de zoveelste issue met de krachtbron van achteren beginnen. Zijn teamgenoot kon zonder tegenstand makkelijk naar de overwinning rijden en had daardoor een riante voorsprong in het kampioenschap.

Rosberg besefte nu dat de gedroomde trofee binnen handbereik was. De races daarna hoefde de kampioenschapsleider alleen nog maar achter zijn teamgenoot te finishen om zich te kronen als de nieuwe wereldkampioen. Met de dominante 'Silberpfeile' was dat geen moeilijke opgave. Hamilton..., die moest alle zeilen bijzetten om nog kans te maken op. De Brit won in de Verenigde Staten, Mexico en Brazilië. voordat het hele F1-circus neerstreek in Abu Dhabi. Rosberg, die zeer berekenend en voorzichtig te werk was gegaan, finishte steeds keurig achter zijn ontketende concurrent en had alles in eigen hand. 

Abu Dhabi - het rijk dat hoort bij de Verenigde Arabische Emiraten - gaf een prachtig decor voor deze zinderende ontknoping  Een avondrace, op het door Herman Tilke ontworpen circuit. Gebouwd op het eiland Yas, een half uur rijden van de hoofdstad. De baan lag om de haven heen, die volgepakt was met mega grote jachten. Luxe hotels en futuristische gebouwen in overvloed, allen prachtig verlicht. Maar dat was nog niet alles. Gelegen aan het Yas Marina Circuit lag het grootste indoor pretpark ter wereld, genaamd Ferrari World. Twaalf voetbalvelden vol met attracties. Formule 1-baas, Bernie Ecclestone was in zijn nopjes Glitter en glamour plus een spannende eindstrijd. Betere marketing voor de sport was er niet.

Tijdens de eerste vrije trainingen was het overduidelijk dat Mercedes, zoals zo vaak dit seizoen, de dienst ging uitmaken. Op de zaterdag zou dat niet heel anders zijn. De Duitsers konden hun krachtbronnen verder openschroeven in Q3. De concurrentie zag met lede ogen aan hoe de Silberpfeilen aan de horizon verdwenen. De Britse titelverdediger trok overtuigend met een 1.38.755 de polepositie naar zich toe. Zijn Duitse opponent deed wat hij moest doen en werd tweede met drie tienden achterstand. Het gat naar de eerstvolgende was vijf tienden.

De leider in de stand hoopte op meer, maar nam genoegen met een plaatsje achter zijn teamgenoot en zei na de kwalificatie: "Lewis staat verdiend op pole, hij was gewoon sneller vandaag. In de eerste sector was ik nog aan hem gewaagd, maar hij pakte het in de derde sector. Ik voelde me goed in de kwalificatie, de auto werd steeds beter naarmate de sessie vorderde. Helaas was het niet genoeg om Lewis te verslaan vandaag. Morgen gaat het erom in de race en mijn doel is nog steeds om de race winnend af te sluiten."

Zes uur 's avonds, lokale tijd, was het moment van de waarheid aangebroken. De lichten doofden voor de allerlaatste maal. Hamilton behield de leiding en Rosberg sloot zonder problemen aan op positie twee. Achter de twee Mercedessen spinde de kersverse Red Bull-coureur Max Verstappen, die snel terrein goed wilde maken vanaf de derde startrij. De Nederlander besloot over te stappen naar een een-stop-strategie om zicht te houden op het podium. 

De eerste series pitstops kwamen al snel. In ronde zeven dook de leider, Hamilton, de pits in voor een setje softs. Ferrari-coureur Raikkonen, die als vierde startte, kopieerde zijn strategie. De kampioen van 2008, 2014 en 2015 moest langer stilstaan bij zijn pitbox vanwege de langsrijdende Fin en verloor kostbare tijd. Concurrent Rosberg kon profiteren, maar ondervond hetzelfde probleem bij zijn bandenwissel. Toen kwam Sebastian Vettel net voorbij gesjeesd en Rosberg stond daardoor ook langer stil dan gepland. Dat zorgde ervoor dat de Britse wereldkampioen aan de kop bleef, terwijl zijn 31-jarige opponent achter Verstappen terecht kwam. 

Dat was op dat moment geen ramp voor de Duitser. Een derde plek was meer dan voldoende om die gedroomde wereldtitel te behalen. Maar met een jagende Daniel Ricciardo en Vettel vlak achter hem werd de situatie voor de Mercedes-coureur steeds penibeler. Het team drong aan om de druk te verhogen op de Nederlander, die daarvoor al een aanval van hem pareerde. De engineer van Rosberg werd steeds nerveuzer en zei over de boordradio: ''Het wordt nu kritisch, we moeten Verstappen passeren''.  

In ronde twintig zette de Duitser zich schrap voor een tweede serieuze poging. Een crash of schade kon alles verpesten, maar er was geen andere optie dan Verstappen voorbij te gaan. Met behulp van DRS, probeerde de virtueel wereldkampioen, de grote belofte in te halen aan de binnenkant van de eerste chicane. Zij en zij, wiel aan wiel, maar de jongste racewinnaar ooit gaf geen krimp en hield stand. De Duitser kruiste achterlangs, kon opnieuw zijn achtervleugel openklappen en ging er met brute vaart langs de Red Bull-coureur. P2 in de pocket! Rosberg reed nu in de vrije lucht en kon uitlopen op de achtervolgers. 

De laatste  bandenwissels bij beide Mercedessen gingen vlekkeloos en de volgorde bleef hetzelfde. Hamilton moest winnen, maar zag ook dat zijn teamgenoot op koers lag. De W07 hybrid van Rosberg was zo sterk als een tank en een uitvalbeurt lag niet in de lijn der verwachting. 

De Brit nam zelf het heft in handen door zijn rivaal in de problemen te brengen. Door het tempo te verlagen in sectoren waar inhalen onmogelijk was, konden Verstappen en Vettel op de staart van Duitser kruipen, hem mogelijk van het podium afduwen en voorkomen dat hij wereldkampioen werd. Rosberg begon al te klagen over de radio en vroeg aan de teamleiding of Hamilton met hem van positie konde wisselen. Daar werd geen gehoor aan gegeven. 

Het plan van de 31-jarige Engelsman druisde in tegen de wil van zijn team. Paddy Low, uitvoerend directeur bij de succesformatie kwam op de boordradio en zei vier ronden voor het einde: "Je moet je snelheid verhogen om de overwinning veilig te stellen. Dat is een instructie." Hamilton antwoordde diplomatiek: "Ik lig aan de leiding en voel mij comfortabel waar ik nu zit." In dezelfde ronde passeerde Vettel de Nederlander om de derde plek en kon de aanval openen. 

Ondertussen kon Rosberg geen enkele fout meer permitteren en zag continu in zijn nek een rode en blauwe bolide hijgen. Het verschil tussen winst en verlies zag hij letterlijk in zijn spiegels. Een slippertje en alle moeite was voor niks geweest. Rosberg wilde afrekenen met het imago van 'net niet'. Vaak was zijn teamgenoot hem te slim afgeweest, vroeger maar ook in het heden. De Duitser moest zijn koppie erbij houden, want het einde was nog niet in zicht. In de voorlaatste ronde zette Vettel de aanval in, maar Rosberg verdedigde met verve. Hamilton zette zijn laatste troef in en ging nog meer vertragen in de hoop dat zijn rivaal buiten de top drie zou vallen. Het waren zenuwslopende minuten. De leiders zaten nu binnen twee seconden van elkaar.

Hamilton trok in de laatste meters nog alles uit de kast, maar kon niet meer voorkomen dat Nico Rosberg 34 jaar na zijn vader ook zich mocht kronen als World Champion. De zwart-wit geblokte vlag werd gezwaaid, vuurwerk schoot de lucht in en het feest in de garage van Rosberg kon beginnen. Zijn vrouw pakte de hoofdtelefoon en riep vol passie: "Muckie, geweldig gedaan. Ik ben zo trots. Echt geweldig. Wooohoo." Rosberg maakte in de tussentijd donuts op het rechte stuk en antwoordde met een juichende vinger in de lucht: "Nuppi, het is ons gelukt. Nuppi, het is ons gelukt."

Na afloop op het podium en in de persconferentie leek Rosberg een gebroken man. Zijn laatste restje energie droop uit zijn lijf. De Duitser had alles gegeven. "De gevoelens die ik ervaarde in het gevecht met Max. Onwerkelijk. Echt onwerkelijk. Hopelijk maak ik dat nooit meer mee. Hetzelfde op het einde met de druk van achteren. Lewis die vertraagde. Het was moeilijk." De angst voor het verliezen, was bij de nieuwe wereldkampioen nog steeds zichtbaar op zijn gezicht.

Over de situatie op het einde, wilde Rosberg geen woorden meer aan vuil maken. Het gevoel dat overheerste was opluchting. Eindelijk was het gelukt om zijn eeuwige rivaal te verslaan. Om hem te onttronen als wereldkampioen in dezelfde auto gaf de Duitse familieman een zeer voldaan gevoel. Naar eigen zeggen een titel met een gouden rand. Hamilton toonde zich een waardig verliezer en feliciteerde zijn oude boezemvriend met veel lof en respect. Dit keer moest de Brit genoegen nemen met een tweede plaats in de stand en begon meteen over revanche het jaar daarop. 

Maar dat zou er niet meer van komen. Jarenlang had de Duitser en zijn gezin alles opgeofferd om dit ene doel te bereiken. De batterij was leeg en de zoon van Keke, kon die niet meer opladen. Voor Rosberg was een wereldtitel meer dan genoeg.