Terug naar 27 november 2016: de zenuwslopende titelrace van Nico Rosberg

Dat Lewis Hamilton tussen 2014 en 2020 geen zeven wereldtitels op rij wist te winnen, is te danken aan één coureur. In het Formule 1-seizoen 2016 bleek Nico Rosberg over 21 races nipt de betere, al kreeg zijn Britse teammaat het gedurende dat jaar flink te verduren op het gebied van mechanische pech. Vandaag (zondag) is het op de dag nauwkeurig zes jaar geleden dat Rosberg zijn eerste en enige wereldtitel won.

Als Hamilton zich voor het Formule 1-seizoen 2013 bij het team van Mercedes aansluit, vermoeden weinigen dat hij en zijn nieuwe stalmaat Rosberg in de daaropvolgende jaren de koningsklasse zullen domineren. Immers: Mercedes heeft in de eerste drie jaren van haar Formule 1-comeback, 2010 tot en met 2012, precies één Grand Prix-overwinning geboekt. Red Bull Racing, Ferrari en McLaren zijn de sterkhouders, met Lotus kort daarachter.

Met Hamilton en Rosberg achter het stuur ontpopt Mercedes zich in 2013 tot een serieuze uitdager, om het constructeurskampioenschap op een keurige tweede plaats te besluiten. Haar grootste troef wordt per 2014 ingezet: dankzij de nieuwe motorreglementen kan Mercedes de V6-turbohybride, waaraan ze stiekem al jaren sleutelt, eindelijk inzetten. Het resultaat mag er zijn. Hamilton en Rosberg winnen in 2014 liefst zestien van de negentien wedstrijden.

Interne conflicten

Het grootste probleem van één dominant team met twee snelle rijders is dat ze meestal allebei wereldkampioen willen worden. Denk aan Ayrton Senna en Alain Prost in de late jaren ’80 bij McLaren, of daarvoor Nigel Mansell en Nelson Piquet bij Williams. Zodra de behoefte om samen te werken verdwijnt – omdat de concurrentie toch mijlenver achterop rijdt – en het ego een rol begint te spelen, wordt de werkrelatie er door de meet genomen niet veel beter op.

Zo is ook het geval bij Hamilton en Rosberg. Gedurende het seizoen 2014 rijdt het tweetal elkaar steeds vaker in de wielen. In de derde race van het jaar, op het Bahrain International Circuit in Sakhir, gaat het er hard, maar eerlijk aan toe. Hamilton trekt aan het langste einde en Rosberg feliciteert hem nadien sportief. Kort na de zomerstop echter, steekt in Spa-Francorchamps de vlam in de pan als Rosberg de achterband van Hamilton opensnijdt, waarop de laatstgenoemde uitvalt.

Mercedes-baas Toto Wolff weet in 2014 het boeltje nog aardig in het gareel te houden – dat de titelstrijd als een nachtkaars dooft, komt hem wat dat betreft goed uit. Hamilton wordt wereldkampioen, een kunstje dat hij in 2015 herhaalt. Waar Rosberg hem in het voorgaande jaar nog aardig partij kon bieden, scheurt de Britse coureur in het tweede seizoen van Mercedes-dominantie (wederom zestien zeges uit negentien races) eenvoudig naar de titel. Rosberg begint te mopperen.

Pendulum

Kort nadat Hamilton zijn derde titel verovert (zijn tweede voor Mercedes, in 2015), is de druk er pardoes volledig af. De Brit wordt gespot tijdens de carnavalsviering in Rio de Janeiro en maakt tijdens de slotraces van 2015 een afwezige indruk. Rosberg bouwt aan momentum door in die laatste wedstrijden een stapje extra te zetten. Hij wint ze alle drie, ook alle drie van poleposition startend. Het pendulum swingt naar de overkant van de Mercedes-garage.

Vijf topingenieurs verkassen van Hamiltons wagen naar die van Rosberg, een poging van Wolff om beide kanten van de pitbox tevreden te houden. Het resultaat mag er zijn: Rosberg trekt zijn sterke lijn van het eindejaar 2015 door in het voorjaar van 2016, waarin hij de eerste vier Grands Prix op zijn naam schrijft. Hamilton heeft daarentegen te kampen met onwelwillend materiaal. In Australië en Bahrein heeft hij verrot slechte starts, in de Chinese (Q1) en Russische (Q3) kwalificaties geeft zijn ERS-systeem de geest.

Hamilton is witheet. Waar Rosberg na vier wedstrijden op de maximale score van 100 WK-punten staat, daar heeft de Brit slechts 57 schamele puntjes. Er moet wat gebeuren. In Barcelona stormt Hamilton naar de pole, maar troeft Rosberg hem voor de eerste bocht af. Als Rosberg een verkeerd knopje indrukt voor het aanremmen van bocht vier probeert Hamilton hem binnendoor te passeren, maar knijpt Rosberg dusdanig af dat zijn Britse teammaat op het gras belandt en de macht over het stuur verliest. De Mercedes van Hamilton zeilt stuurloos tegen die van conculega Rosberg aan. Resultaat: beiden in de grindbak, nulscore Mercedes.

Eerste Mercedesoorlog

Vanaf dat moment is het oorlog. Hamilton en Rosberg ontpoppen zich tot de moderne Senna en Prost, waarbij Hamilton trekjes van zijn jeugdheld vertoont en Rosberg juist op een wat voorzichtiger wijze zijn rondjes voltooit. Na een ijzersterke zomer (vier races in juli, vier zeges) neemt Hamilton het heft weer in handen, maar worstelingen in België (motorwissel, gridstraf), Italië (slechte start) en Singapore (Rosberg is gewoonweg veel beter) ontnemen hem de WK-leiding.

Een Maleisische motorplof doet Hamilton, achteraf gezien, de das om. Vanaf leidende positie moet hij zijn rokende Mercedes langs de kant parkeren. Rosberg, die na een incident in de openingsronde op achterstand reed, maximaliseert met een derde plaats. Als de Duitser vervolgens zegeviert in Japan, een race waar Hamilton slechts derde wordt, weet Rosberg dat hij in de laatste vier wedstrijden voldoende heeft aan vier tweede plaatsen.

Rosberg benadert de laatste vier wedstrijden daarom in één en dezelfde mindset: als ik 95% geef, zal ik altijd als tweede finishen en dus genoeg punten scoren. In Amerika en Mexico gaat hem die tactiek eenvoudig af, op het verregende Autodromo José Carlos Pace in Brazilië is het – mede vanwege een ontketende Max Verstappen – wat moeilijker. Toch slaagt Rosberg ook in die wedstrijd in zijn doel om als tweede te finishen. Achter Hamilton, uiteraard.

“Ik verlies het wereldkampioenschap op deze manier”

Voorafgaande aan de laatste ronde van het wereldkampioenschap Formule 1 van 2016 is de spanning te snijden. Rosberg heeft 367 punten, Hamiltons teller staat op 355. Als Hamilton wint, mag Rosberg niet op het podium eindigen. Gezien de snelheid van Sebastian Vettel (Ferrari) en Red Bull-collega’s Verstappen en Daniel Ricciardo is dat op het kronkelige Yas Marina Circuit nog geen sinecure. In de kwalificatie tekent het, voor het najaar van 2016, bekende plaatje zich af: Hamilton raast naar poleposition na een alles-op-alles-rondje, Rosberg eindigt op drie tienden als tweede.

De race ontvouwt zich zoals van tevoren verwacht: Hamilton drukt het tempo in de hoop dat Vettel en de Red Bulls zich in de strijd mengen, Rosberg oogt bloednerveus. Als Verstappen – hij spint in de openingsronde – zich dankzij een alternatieve strategie kortstondig tussen de Mercedessen werkt, krijgt Rosberg het weinig moedgevende radiobericht om de jonge Nederlander zo snel mogelijk te passeren ‘for the championship’.

Ondertussen rijdt Hamilton op zijn elfendertigst rond. Als eerst Mercedes-ingenieur Peter Bonnington en vervolgens -techneut Paddy Lowe hem vriendelijk doch dringend aansporen om een beetje aan te maken, krijgen ze bijdehante reacties van hun coureur. “Ik voel me prima comfortabel waar ik nu rijd, ik lig aan de leiding”, spreekt Hamilton eerst. “Ik verlies het wereldkampioenschap op deze manier”, foetert hij even later. Rosberg houdt zijn Mercedes keurig in het spoor en finisht als tweede, enkele meters voor nummer drie Vettel en nummer vier Verstappen.

Stoppen op het hoogtepunt

Rosberg weet voldoende. Hij is diep gegaan om het wereldkampioenschap van 2016 te veroveren – zowel fysiek als mentaal – en heeft geen zin meer om in de toekomst iets soortgelijks mee te maken. De dan 31-jarige Duitser doet wat niemand verwacht: enkele dagen na het veroveren van zijn wereldtitel, om precies te zijn op vrijdag 2 december 2016, kondigt de nieuwbakken wereldkampioen zijn afscheid aan.

Met een wereldtitel – een evenaring van de prestatie van vader Keke Rosberg, die in 1982 het wereldkampioenschap Formule 1 op zijn naam schreef – stopt Rosberg junior op het hoogtepunt. Het seizoen 2016 zal voor altijd aan hem zijn verbonden, net zoals die memorabele zondag in november waarop hij berekenend naar de titel reed.