Lewis Hamilton jarig (38): zijn 10 beste races in de Formule 1

Er is er een jarig, hoera! Lewis Hamilton viert vandaag (zaterdag) zijn 38^ste verjaardag. De Mercedes-coureur staat aan de vooravond van wat zijn zeventiende seizoen in de Formule 1 wordt, nummer elf in dienst van het Duitse automerk. Reden voor GPToday.net om Hamilton op zijn verjaardag in de spotlights te zetten door zijn tien beste Formule 1-races te beschrijven.

10. Grand Prix van Brazilië in 2021

Of de Mercedes W12 waarmee Lewis Hamilton tijdens de Braziliaanse Grand Prix van 2021 als een dolleman naar voren stormt legaal is, zullen we waarschijnlijk nooit weten. Dat het ding knetterhard gaat, is in ieder geval niet te missen. Voortgestuwd door een gloednieuwe Mercedes-motor vlamt Hamilton, die vanwege een kwalificatiediskwalificatie (dubbele woordwaarde) tijdens de sprintrace als twintigste en allerlaatste moet starten, tijdens de zaterdagwedstrijd naar een sterke vijfde plaats.

Voorafgaand aan de ‘echte’ race wordt Hamilton nogmaals vijf plaatsen achteruit gezet, zijn motorwissel is daaraan debet. Vanaf plek tien jaagt de Britse recordkampioen nog maar een keer naar voren, om zijn directe concurrent Max Verstappen na een rondenlang duel enkele omlopen voor de finish te verschalken. De Braziliaanse overwinning vormt een cruciale zege in de titelstrijd – dankzij zijn perfecte race op Interlagos zorgt Hamilton ervoor dat het gat aan kop van het klassement weer met enkele punten slinkt. Een briljante overwinning op een bijzonder gunstig moment.

9. Grand Prix van Abu Dhabi in 2014

Over briljante overwinningen op bijzondere momenten gesproken: Lewis Hamilton heeft er een handje van om te pieken als de spanning op zijn hoogst is. De titelstrijd van 2014 draait uit op een broedertwist tussen Mercedes-coureurs Hamilton en Nico Rosberg, die aan het begin van het jaar nog dikke maten zijn, maar gedurende het verloop van de jaargang bonje krijgen. Met een gezonde voorsprong van zeventien punten reist Hamilton af naar Abu Dhabi, waar de laatste race van het jaar wordt georganiseerd.

Echter: in Abu Dhabi worden er voor het eerst – en voor de, naar later blijkt, enige keer – dubbele punten uitgedeeld. Een overwinning levert zodoende geen vijfentwintig, maar liefst vijftig punten op. Als Rosberg wint en Hamilton geen tweede weet te worden, zal de Duitser zijn zeventien punten achterstand ombuigen in voorsprong en dus titelwinst. Rosberg traint pole en Hamilton staat op scherp, maar tijdens racezondag neemt de Brit het heft stevig in handen. Bij de start raast hij ervandoor. Dat Rosberg in de slotfase problemen tegenkomt maakt al niet meer uit – Hamilton is afgetekend de beste.

8. Grand Prix van China in 2011

Na zijn eerste wereldtitel in 2008 krijgt Lewis Hamilton met een vormdipje te maken. De hoge hoogten zijn er nog wel – denk aan Singapore 2009 of Canada 2010 – maar de consistentie, waar hij in zijn eerste twee jaren om bekend stond, ebt weg. Als Red Bull Racing bovendien raketten op wielen bouwt, hobbelt Hamilton achter de muziek aan. Geregeld raakt hij betrokken bij onnodige incidentjes en bekvechterij, voornamelijk met Felipe Massa.

Als het draait, draait het echter als een tierelier. Neem de Chinese Grand Prix van 2011, de derde krachtmeting van dat jaar. De wagen van Hamilton wil aanvankelijk niet starten, de McLaren-monteurs staan druk te sleutelen. Hamilton houdt het hoofd koel, zelfs als hij zonder motorkap de startgrid wordt opgestuurd. Vandaar weet hij het beste met de rap slijtende Pirelli-banden om te gaan, om drie rondjes voor de meet leider Sebastian Vettel (die vijf van de eerste zes races wint) te passeren. Die is binnen.

7. Grand Prix van Japan in 2007

Vóór dat vormdipje stelt Lewis Hamilton een krankzinnige reeks tentoon. Als knaapje van 22 mag hij zijn Formule 1-debuut maken. Werkgever McLaren heeft voor zijn eerste jaar een prachtige, loeisnelle bolide in elkaar geschroefd en Hamilton vliegt ermee over de circuits. De jongeling besluit zijn debuutrace als derde, rijgt daarna vier tweede plaatsen aaneen en gaat na een handvol wedstrijden zowaar al aan de leiding van het wereldkampioenschap. Als hij daarna twee races wint, is Hamilton een serieuze kandidaat voor de wereldtitel.

Dat zint teammaat Fernando Alonso niet. De Spanjaard was juist naar McLaren getrokken om een derde titel te winnen, maar ziet zijn Britse collega iets te vaak vóór hem rijden. Op een doornatte Fuji Speedway komt dat ongeduld tot uiting. Alonso maakt een zeldzame fout en knalt in de bandenmuur, waar Hamilton voor de eerste keer in een Formule 1-wagen zijn unieke regenkwaliteiten tentoonstelt. De jonge Brit zegeviert in het Japanse waterballet en lijkt op weg naar de wereldtitel.

6. Grand Prix van Monaco in 2008

Regenrijden en Hamilton gaan misschien nog wel beter samen dan regenrijden en Michael Schumacher, of regenrijden en Max Verstappen. Jarenlang is Hamilton dé te kloppen coureur als het regenrijden betreft. Denk bijvoorbeeld aan de natte Grand Prix van Monaco, in 2008. Een lekke band in de beginfase van de wedstrijd – eigen foutje, te hoog uitkomen in Tabac – werpt Hamilton terug tot de vijfde plaats, maar daarvandaan begint een briljante inhaaltocht.

Ten tijde van de Safety Car, die op driekwart van de wedstrijd wordt uitgebracht, heeft Hamilton reeds een dikke voorsprong opgebouwd ten opzichte van de achtervolgende Robert Kubica. Zelfs de late neutralisatie kan de Britse McLaren-coureur niet van zijn à propos brengen. Hij boekt zijn eerste zege in de straten van Monaco en doet dat bovendien op een overtuigende manier.

5. Grand Prix van de Verenigde Staten in 2007

Nadat Hamilton tijdens de Grand Prix van Canada in 2007 zijn eerste Formule 1-overwinning boekt, volgt er rap een tweede. Wat heet: een week later staat de Brit alweer op het hoogste podiumtreetje, na voor de tweede opeenvolgende keer de poleposition te hebben veroverd. Het is niet het gemak waarmee hij deze race wint dat opvalt, maar voornamelijk de manier waarop.

Hamilton toont in een direct duel met McLaren-collega Alonso voor de eerste keer zijn ware aard. In eerdere races is hij op teambevel netjes achter zijn Spaanse teammaat aangereden, maar voor die optie past hij in Indianapolis. Als Alonso aanzet voor een inhaalactie, houdt Hamilton zijn poot stijf. De tweevoudig kampioen kan geen weg langs zijn debuterende collega vinden en moet zodoende genoegen nemen met een tweede plek. Op Indianapolis wordt een nieuwe ster geboren.

4.  Grand Prix van Duitsland in 2018

Ruim elf jaar later levert Hamilton een ander onvergetelijk huzarenstukje af. In een spannende titelstrijd met Sebastian Vettel vreest de Britse Mercedes-coureur flinke averij op te lopen. Waar Vettel poleposition traint, daar komt Hamilton niet verder dan een veertiende startplaats. Zijn Mercedes heeft hem tijdens het tweede gedeelte van de kwalificatie namelijk in de steek gelaten en zodoende moet Hamilton vanuit de achterste regionen van het middenveld de wedstrijd starten.

Op de Hockenheimring, het circuit waar hij tien jaar daarvoor al een prachtige overwinning heeft geboekt, raast de zilverpijl met startnummer 44 met een noodvaart naar voren. Hamilton heeft reeds de vierde plaats bereikt als het fortuin volledig zijn richting uitzwaait. Vettel parkeert zijn wagen vanaf leidende positie in de bandenstapel als hij zich verkijkt op een regenbuitje, waar Hamilton door juist niet te stoppen voor andere banden de leiding overneemt – en niet meer afstaat. Een grandioze kaakstoot voor Vettels publiek legt uiteindelijk de basis voor Hamiltons vijfde titelzege.

3. Grand Prix van Abu Dhabi in 2016

Hoe kan je de Grand Prix van Abu Dhabi in 2016 tussen Hamiltons beste races scharen, terwijl hij vanwege de uitkomst van die wedstrijd juist naast de titel greep? En hoezo staat Brazilië 2008 er om die reden niét in? Simpel: in Brazilië stapelde Hamilton fout op fout en had hij strontmazzel met de titelwinst, terwijl hij in Abu Dhabi met de spanning op het allerhoogste level juist geen wiel verkeerd zette.

Sterker nog: Hamilton speelde op het Yas Marina Circuit met zijn concurrenten. De Brit kon wegrijden, vertragen, ouwehoeren, mokken en onderhandelen tegelijk. Het enige probleem was die vermaledijde Rosberg, die maar niet terugviel. Hamilton reed in 2016 op de toppen van zijn kunnen en zag het kampioenschap enkel vanwege mechanische pechgevallen aan zijn neus voorbij gaan. Zie maar eens een dominant optreden als Hamilton in Abu Dhabi 2016 tentoon te stellen als de nood daarvoor het hoogst is.

2. Grand Prix van Turkije in 2020

Het Formule 1-seizoen van 2020 is eigenlijk in twee woorden samen te vatten: ‘pandemie’ en ‘Hamilton’. Vanwege de pandemie werd de jaargang vier maanden later dan gepland in gang gezet, maar toen de koningsklasse eenmaal onderweg kon, bleek er geen enkele maat te staan op Lewis Hamilton in zijn zwarte Mercedes met DAS-stuurtje. De ene na de andere overwinning kwam diens kant op.

Enkel in Turkije wilde het niet vlotten met de Mercedessen. Op een nat wegdek reed Lance Stroll verrassend naar poleposition, Hamilton en Valtteri Bottas sloten op teleurstellende zesde en negende plaatsen aan. In de race toont Hamilton echter andermaal zijn ongekende klasse op een natte baan. Hij snelt, ondanks de tekortkomingen van zijn wagen op het specifieke circuit, als een wilde naar voren. Waar concurrenten – met hoofdrollen voor Max Verstappen en Bottas – fouten opeen stapelen, daar wint Hamilton gecontroleerd de race – en zijn zevende wereldtitel. Wát een moment om een Formule 1-record te evenaren.

1. Grand Prix van Groot-Brittannië in 2008

De Grand Prix die eruit springt moet die van Groot-Brittannië in 2008 zijn, om meerdere redenen. Allereerst is daar het kritische Britse publiek, dat maar één stamregel heeft: Britse coureurs dienen op Silverstone te winnen, anders verliezen ze marktwaarde. Nigel Mansell, Damon Hill en David Coulthard kunnen op eeuwige steun rekenen, maar achter Jenson Buttons prestaties staat een sterretje. Hij won immers nooit op Silverstone. Hamilton voelt de intense druk als hij in 2007 voor het eerst voor eigen publiek rijdt en baalt zichtbaar als hij de overwinning aan Kimi Räikkönen verspeelt.

Een tweede factor is het ongeluk wat Hamilton enkele weken eerder in Montréal veroorzaakt. De Brit leidt comfortabel als de wedstrijd wordt geneutraliseerd en de goegemeente pit voor banden en brandstof. Hamiltons pitstop duurt iets langer dan die van Räikkönen en Robert Kubica. Gefrustreerd rijdt Hamilton naar de pitstraatuitgang, om in zijn woede het rode stoplicht over het hoofd te zien. Zijn McLaren maait over de Ferrari van Räikkönen heen en beiden liggen uit de wedstrijd. Hamilton heeft wat recht te zetten.

Factor drie is het weer. Het regent pijpenstelen op Silverstone, zo erg zelfs, dat titelaspirant Felipe Massa liefst vijfmaal achterstevoren staat. Let wel: dit is Massa op de toppen van zijn kunnen. Hamilton weet ondanks de druk van het Britse publiek en dat van zijn Canadese mispeer het hoofd koel te houden. Eén keertje mist hij een chicane, voor de rest is hij foutloos. Met een ongekende voorsprong van een volle minuut en acht seconden op de nummer twee (!) rijdt Hamilton na zestig raceronden als glorieuze winnaar over de eindstreep.