Exclusief: Daniele Audetto - Memories met Niki

Daniele Audetto was de teambaas van Ferrari tussen 1975 en 1977. Audetto nam in 1975 tijdens de Grand Prix van Oostenrijk de verantwoordelijkheid bij Ferrari over van Luca di Montezemolo. Audetto, die vanuit de rally-sport (Lancia) bij Ferrari terecht kwam, stond Lauda bij in de jaren 1976 en 1977. De Italiaan werd na zijn dienstverband bij het Formule 1-team van Ferrari gepromoveerd tot 'Supervisor Motorsport FIAT'.

Audetto heeft veel verdriet over het verlies van zijn voormalig pupil en vriend: "Niki was een fantastische coureur, maar nog belangrijker: Hij was een fantastisch mens", vertelde de in Turijn geboren Italiaan. "Hij had de wilskracht om na 40 dagen zijn comeback zien te maken na die crash in Duitsland. Het was een mirakel en zeker voor Mister Ferrari die Carlos Reutemann al onder contract had genomen."

De testdag op Fiorano

De ex-teambaas van Ferrari vertelde daarna dat een comeback van Lauda niet in de lijn der verwachtingen lag. "Mister Ferrari zij toen Niki terug wilde keren: "Als jij kan aantonen dat je kan rijden in Monza, doe het maar. Je bent snel en je kan rondjes rijden in Fiorano." Niki kwam in Fiorano aan. Hij kleedde zich om en zette zijn helm op. Je kon zien dat hij nog steeds bloedde en uiteindelijk stapte hij in de auto. Niki reed twee langzame rondjes. Wij dachten dat er iets niet goed zou zijn. Hij maakte Lees verder op de volledige sitewat opmerkingen aan ingenieur Mauro Forghieri, om de auto sneller te maken. Hij ging opnieuw de baan op en ging steeds sneller. Uiteindelijk verbrak hij bijna het ronderecord."

Daarna wilde Ferrari zien of dat Lauda niet alleen over één ronde snel kon zijn, maar ook over een langere periode. "Op dezelfde dag had hij een langere run van een ronde op 25. Het ging heel goed en de test was geslaagd. Toen kwam Mister Ferrari kijken en vertelde hem: "Natuurlijk kan jij in Monza rijden". Dat betekende dat wij als team drie-auto's hadden voor de Italiaanse Grand Prix. Regazzoni, Reutemann en Niki reden daar. Niki finishte als vierde en behield de leiding in het kampioenschap."

Volgens Audetto was Lauda in 1976 de beste coureur: "Niki was gewoon wereldkampioen geworden in 1976 als de FIA de diskwalificatie van McLaren in Jarama niet had terug gedraaid." Hij vertelde vervolgens: "Wij hebben het kampioenschap verloren op één punt. We werden wel wereldkampioen bij de constructeurs en Niki heerste dat jaar in de Formule 1."

"Niki heeft van de Formule 1 een professionele sport gemaakt. Hij was de eerste coureur die echt professioneel bezig was met zijn vak. Het was een harde werker met de monteurs en engineers. Niki wilde echt alles weten. Regazzoni was een meer getalenteerde coureur in vergelijking met Niki, alleen had Clay niet die toewijding die Niki wel had. Clay ging tennissen terwijl Niki echt alleen bezig was om kampioen te worden."

Deal in Japan 1976

GPToday.net vroeg aan Audetto of Lauda de juiste keuze had genomen tijdens de legendarische Grand Prix op Mount Fuji in 1976. Audetto verklaarde: "In Japan 1976 heeft Niki voor zichzelf de juiste keuze gemaakt en dat wel om twee redenen. Als eerste, Bernie Ecclestone had de coureurs opgedragen te starten terwijl er een Typhoon was. Als de coureurs niet zouden starten zou Bernie de inkomsten van de televisiegelden en de organisatie-fee niet krijgen. Als je zou starten en de race volgens het contract zou rijden dan was er niks aan de hand. Emerson Fittipaldi was de president van de GPDA en stelde voor om twee ronden te rijden, Niki en James schudde elkaar de hand en dat was de overeenkomst.  Daarna ging James Hunt naar zijn garage, hij vertelde dat aan Teddy Mayer en die ging door het lint. Mayer vertelde tegen Hunt dat als hij niet zou racen hij zijn carrière kapot zou Lees verder op de volledige sitemaken. James Hunt kon Niki daarna niet meer op de hoogte stellen dat hij door zou rijden."

De Italiaan neemt zichzelf vervolgens kwalijk dat hij de situatie anders had kunnen doen: "Mijn enige fout is geweest dat ik niet aan Niki heb gevraagd om twee a drie rondjes meer te rijden tijdens de race, omdat James Hunt namelijk ook zou stoppen. Ik had niet het vermogen om dat tegen hem te zeggen. Het was een moeilijke beslissing om; of het kampioenschap te winnen of een levensgevaarlijk ongeluk te hebben. Ik voel me schuldig om het kampioenschap daar te verliezen."

"Ik heb Niki in 1975 leren kennen. Montezemolo brak zijn been in Zandvoort toen Ronnie Peterson hem overreed in de pitstraat. Hij had een gebroken been en vroeg mij te komen. Ik was op dat moment actief voor Lancia in het wereldkampioenschap rally. Ik zag Niki voor het eerst op Zeltweg in 1975, daar werkte ik met hem samen en ik zou uiteindelijk voor 1976 teammanager worden. Niki introduceerde aan mij alle mensen. Hij was een gentleman maar toch zeer direct."

Herinneringen aan Niki

Ondanks dat Audetto en Lauda heel goed met elkaar overweg konden zijn er tijden geweest dat er spanningen kwamen: "Wij konden heel goed met elkaar overweg tot het moment op de Nürburgring. Op de Nürburgring vroeg Mister Ferrari mij om contact op te nemen met Fittpaldi, Peterson en Reutemann. Niki was boos op mij omdat ik dat gedaan had. Ferrari wilde iemand in de auto hebben voor het geval Niki niet meer zou kunnen rijden. Dat was begrijpelijk aangezien Niki voor zijn leven aan het vechten was in het ziekenhuis. Ferrari moest en zou de wereldtitel voor de constructeurs winnen. Ferrari vroeg aan mij: "Daniele waar ben jij in het ziekenhuis Lees verder op de volledige sitebij Niki, de dokters zorgen voor hem." Emerson was onder contract bij Copersucar dus we konden hem niet krijgen. Met Peterson waren wij heel dichtbij, alleen ging Max Mosley er voor liggen. Uiteindelijk kwam Niki sneller terug dan verwacht en sprak zich tegen Peterson uit door middel van een veto. Daarna kozen wij voor Reutemann. Daar was Bernie ook weer blij mee, Reutemann stond onder contract bij Brabham en op deze manier kon Bernie Mister Ferrari helpen."

"Ik heb daarna aan Niki uit moeten leggen waarom ik contact op moest nemen met Fittipaldi en Peterson. Toen hij dat begreep werden wij weer vrienden."

Audetto sluit af met één speciale herinnering met zijn overleden vriend: "Toen ik teammanager was bij Super Aguri, had ik een hele goede kok die "Italian Style Spaghetti" kon koken. Wel 'Al dente'. Niki kwam altijd naar ons motorhome om een bord Spaghetti te eten. Wij waren met Super Aguri misschien niet het beste team, maar we hadden zeker wel de beste keuken", sloot hij met een knipoog af.