Voorbeschouwing Formule 1-seizoen 2021: Het rechterrijtje

Nog een paar nachtjes slapen, dan begint het Formule 1-seizoen van 2021. Voor GPToday.net hét moment om een geheel eigenzinnige, tweedelige voorbeschouwing op de nieuwe jaargang te publiceren. In het eerste gedeelte aandacht voor de teams die in 2020 de onderste regionen van het wereldkampioenschap bevolkten: de nummers tien tot en met zes van het voorbije WK.

Williams

Gedurende 2020 werd duidelijk dat de naamgevers niet langer de scepter zwaaien, Williams is nu eigendom van de investeringsmaatschappij Dorilton Capital. De vraag is: wat wil Dorilton bereiken met deze investering? Wordt het een Caterham-achtig verhaal waarbij de ene na de andere eigenaar de troon bestijgt of gaat Dorilton voor lange termijn? Vooralsnog heeft het er de schijn van dat Williams in goede handen is. In de persoon van Jost Capito stelde Dorilton er een zeer ervaren persoon uit de automobielindustrie aan als uitvoerend directeur. Met Jenson Button in een rol als adviseur heeft men zelfs een heuse wereldkampioen in de gelederen. Hoopgevend, maar investeringsmaatschappijen brengen te allen tijde een soort onzekerheid met zich mee. Want wat als Williams niet tijdig prestaties neerzet?

De man die garen spint bij de financiële tekortkomingen van Williams is Nicholas Latifi (25). Zolang de centen van vader Latifi (Sofina, Lavazza) nodig zijn om te overleven, rijdt zoonlief voor Williams. Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de Canadees vorig jaar vrij weinig verkeerd deed. Hij maakte af en toe een rookiefoutje, maar reed niet elk weekend een wagen aan gort. Zijn veelgeprezen teamgenoot bleek meerdere niveaus beter en daarom kan Latifi in 2021 beter gaan genieten van het leven als Formule 1-coureur. Zodra men stijgt in de rangorde en meer prijzengeld vangt, is Latifi namelijk de eerste die het veld ruimt.

George Russell (23) moest bijna twee volledige seizoenen geduld hebben, maar toen hij werd opgeroepen om de zieke Lewis Hamilton te vervangen in de Grand Prix van Sakhir, etaleerde hij dat wat Toto Wolff al jaren in hem ziet. Waar het lang gissen was hóé goed Russell precies is, bewees de jongeling onder het kunstlicht in Bahrein met de absolute wereldtop mee te kunnen. Russell is de kroonprins van Mercedes, hij wacht tot Wolff en de zijnen eindelijk de knoop doorhakken. Voor 2021 is het zaak om de kalmte te bewaren, geen Imola-achtige foutjes te maken en waar mogelijk te profiteren. De beloning zal rijkelijk zijn.

Haas

Zonder de kunstmestmiljoenen van de familie Mazepin had Haas niet langer op de Formule 1-grid gestaan. Teambaas Günther Steiner wist te elfder ure een konijn uit de hoge hoed te toveren door een veelbesproken Formule 2-coureur aan te stellen, eentje zonder overtuigende erelijst maar met héle diepe zakken. In de wintertests viel het tempo van Haas mee: de in kleuren van de Russische vlag uitgedoste wagen maakte de nodige kilometers en leek mee te komen met de naaste concurrenten. In de rijke historie van de Formule 1 gebeurde het slechts een handjevol keren dat een team het aandurfde om met twee debutanten aan de start van de eerste race te verschijnen, al is dat bij Haas eerder noodzaak dan lef.

Kan je iets positiefs zeggen over Nikita Mazepin (22)? Nou ja – hij is vrij constant. In het afgelopen Formule 2-seizoen viel hij geen enkele keer uit. Gezien zijn gedragingen op en naast de baan en de maatschappelijke reactie op zijn escapades, wordt het voor Mazepin een kunst om de spotlights te vermijden. Zijn tamme reactie op de ophef doet vermoeden dat het Mazepin allemaal worst zal wezen. Het valt te hopen dat Mazepin, de ‘man zonder vlag’, zich koest houdt en wellicht eens positief het nieuws haalt.

Voor sportmarketeers is Mick Schumacher (22) een natte droom. Toen de zoon van zevenvoudig wereldkampioen en Formule 1-legende Michael Schumacher zes jaar geleden zijn entree maakte, werden de camera’s op hem gericht – om nooit van zijn zijde te wijken. Het is heel eenvoudig om je te verkijken op wat Schumacher junior kan – een Formule 2-titel staat prachtig op het palmares, maar de weg daarheen was geplaveid. Kijk niet heel vreemd op als Mazepin in zijn buurt blijft.

Alfa Romeo

Het team van Frédéric Vasseur bevindt zich in een netelige situatie. Moederbedrijf Fiat Chrysler Automobiles (FCA) is het eigenlijk wel beu om de Sauber AG (nog altijd bouwer van de F1-wagens) miljoenen toe te steken en wil resultaat zien, waar de zeer bekwame Vasseur weet dat het echec van vorig jaar met name aan de ondermaats presterende motoren van Ferrari was te wijten. De Ferrari-motor van 2021 is volgens de geruchten véél beter dan de krachtbron van vorig jaar, dus wellicht is er mogelijkheid om een stapje voorwaarts te zetten. De wintertests verliepen in ieder geval hoopgevend.

De reden dat Antonio Giovinazzi (27) nog in de Formule 1 rijdt is heel simpel: hij komt uit Italië. Niets meer, niets minder. Vasseur was vorig jaar al druk in gesprek met Ferrari om Schumacher naast Kimi Räikkönen te zetten, tot het management van FCA pardoes met de vuist op tafel sloeg. Bij het Italiaanse Alfa Romeo zou toch jandorie wel een Italiaanse coureur rijden? Aldus geschiedde, voor het derde achtereenvolgende seizoen. Giovinazzi was in 2020 redelijk gewaagd aan Räikkönen, maar tot wereldschokkende resultaten kwam het nimmer. In 2021 mag hij zijn meerwaarde bewijzen – als Alfa de stekker uit het project trekt, is hij namelijk ook gevlogen.

Het zinde Kimi Räikkönen (41) om nog een jaar door te gaan – en Alfa Romeo zei daar uiteraard geen nee tegen. De wereldkampioen van 2007 brengt een schat aan ervaring mee en heeft daardoor te allen tijde meerwaarde. Wat hij nog kan is onduidelijk: de openingsronde in Portugal was briljant, maar het feit dat Giovinazzi hem geregeld op de staart zit spreekt niet in Räikkönens voordeel. Elk jaar wordt er geroepen dat het waarschijnlijk Räikkönens laatste is, maar als het hem dit seizoen wederom meevalt, kan-ie met de nieuwe reglementen van 2022 in het achterhoofd zomaar nóg een jaar doorgaan. Motivatie om hard te rijden is geen probleem, het is meer het hele mediageneuzel eromheen waaraan Räikkönen zich ergert – iets wat door de coronamaatregelen beperkt blijft.

AlphaTauri

Het kleine broertje van Red Bull was de grote verrassing van de wintertestdagen in Bahrein. Gezien de prachtige resultaten van 2020 is het enigszins vreemd dat het team ‘slechts’ op de zevende plek eindigde, maar dat had voornamelijk te maken met het onderpresteren van Daniil Kvyat. Hij heeft zodoende het veld geruimd voor een geprezen Honda-talent. Van AlphaTauri wordt veel verwacht – met een sterke motor en een veelbelovend rijderspaar worden de vizieren naar voren gericht. Een vierde plaats bij de constructeurs is niet ondenkbaar.

Voor de eerste keer sinds eind 2014 verschijnt er een Japanse coureur aan de start van een Formule 1-race, zijn naam is Yuki Tsunoda (20). De hype rondom hem ontgaat de Nederlandse Formule 1-fan mogelijk, maar in de buitenlandse media wordt enkel de loftrompet gestoken over Tsunoda. Als het wonderkind uit Japan net zo constant is als-ie snel kan zijn, is het mogelijk dat hij (figuurlijk) een hele grote wordt.

En dus moet Pierre Gasly (25) voor de eerste keer sinds de zomer van 2019 weer opletten wat zijn teamgenoot doet. Kvyat vormde immers geen gevaar: in het afgelopen anderhalve jaar kon Gasly zich naar hartenlust ontwikkelen bij AlphaTauri. Gezien zijn ruim drie seizoenen ervaring op het hoogste niveau mag van Gasly worden verwacht dat hij de kleine raket Tsunoda de baas weet te blijven. Voor wat betreft de toekomst mag Gasly eens gaan babbelen met zijn landgenoten bij Alpine – immers, daar liggen de mogelijkheden, terugkeren naar een ex die je ooit aan de kant heeft gezet voor een ander (Red Bull) is zelden een verstandige keuze gebleken.

Ferrari

Voor Ferrari was het in 2020 dweilen met de kraan open – tranen met tuiten, pappen en nathouden. Maar goed: achter de wolken schijnt de zon. De Italianen kenden het slechtste seizoen in veertig jaar tijd, slechts driemaal stond er een Ferrari-coureur op het podium, in twee van die drie keren was dat vanwege een gigantische bak mazzel. Of het dit jaar beter wordt, hangt voornamelijk van de motor af. Het chassis is niet je-van-het, maar als één ding duidelijk bleek tijdens het vorige jaar, was het dat Ferrari-aangedreven wagens veel vermogen tekort kwamen. Als Ferrari niet binnen afzienbare tijd relatief acceptabele resultaten scoort, zullen er koppen rollen.

Nieuw aan het rode firmament is Carlos Sainz (26), die zich wederom mag meten met een coureur die als ‘toekomstig wereldkampioen’ wordt omschreven. Laat je niet foppen – Sainz had het moeilijk bij Renault, maar blonk bij McLaren en Toro Rosso met enige regelmaat uit. Sommigen zijn mogelijk vergeten dat Sainz in de beginfase van 2015 prima was opgewassen tegen Max Verstappen. Politiek gedonder is Sainz’ achilleshiel en aangezien zijn teamgenoot de kroonprins van Ferrari is, mag hij zich in de eerste maanden gedeisd houden en resultaat scoren. Zodra hij dát doet, is er veel mogelijk met het oog op de toekomst – de Ferrari-talenten die momenteel in de F1 rijden vormen geen enkele bedreiging voor zijn positie.

Na zijn briljant 2019 werd Charles Leclerc (23) de hemel ingeschreven – en laten we wel wezen, zeven polepositions en twee overwinningen in je eerste jaar op topniveau is ook fantastisch. Vorig jaar kwam er pardoes een andere Leclerc naar voren. Eentje die moeilijk kan omgaan met tegenslagen die worden veroorzaakt door wat in zijn ogen oneerlijk is – eentje die tevens niet te beroerd is om zijn ellebogen iets te ver uit te steken in het middenveld. Voor wat betreft de ontwikkeling van Leclerc zou het niet verkeerd zijn om nog een jaartje te harden in de middenmoot, voor wat betreft zijn ego is het beter als de Ferrari dit jaar weer mee kan strijden om podiumplaatsen.

René Oudman
Twitter: @reneoudman