Column: Van wanhopig clubje naar sterk presterende eenheid

Het Formule 1-seizoen zit erop. Conclusie? Lewis Hamilton is nog steeds de baas, Mercedes de graadmeter, Max Verstappen de luis in de pels en Ferrari meer dan ooit de weg kwijt. Sergio Perez en Pierre Gasly zijn onverwachts GP-winnaars geworden, de strijd in het middenveld was vaak spannend en Alfa en Haas raakten verstrikt in het drijfzand waarin Williams al twee jaren baggert.

Met al die verhalen kan je de nummer drie van het constructeurskampioenschap zomaar over het hoofd zien. Om dat tegen te gaan, besteed ik in deze column aandacht aan McLaren – hun vooruitgang is op zijn zachtst gezegd sensationeel te noemen.

Sinds marketinggoeroe Zak Brown de touwtjes in handen heeft is er veel veranderd - en sinds een jaar of twee gaat het bij McLaren ook daadwerkelijk de goede kant op. Ga maar na, in de tweede seizoenshelft van 2018 werden er slechts tien WK-puntjes gescoord. Tien! Dat aantal reed Lando Norris afgelopen zondag in één race bij elkaar.

Herstructurering

Toen Brown eind 2016 arriveerde, trof hij een bende aan. Sterrijder Fernando Alonso was nukkig, Jenson Button had geen trek meer, de samenwerking met Honda stond onder hoogspanning en op de McLaren pronkten bovendien amper sponsorlogo's. De eerste twee seizoenen onder het bewind van Brown bleken tropenjaren, waarin hij meer dan eens impopulaire beslissingen nam. Toen Honda was weggepest en het Japanse merk zowaar beter voor de dag kwam bij Toro Rosso, lachte menigeen (ik incluis) in het vuistje. Die Amerikaan die het allemaal zo goed wist, sloeg vooralsnog een modderfiguur.

Brown snakte naar herstructurering. Met James Key kwam er een nieuwe technisch directeur, Andrea Stella kreeg de titel 'race director' en de dagelijkse leiding werd overgedragen aan een enthousiaste Duitser genaamd Andreas Seidl, iemand die als teamchef net de endurancewereld had veroverd. Met name die laatste aanstelling bleek een schot in de roos.

Seidl is namelijk een visionair - eentje die McLaren naar hoge hoogten stuwt. Hij gelooft in de kracht van zijn team en is bovenal groot fan van de sport. Op tafel slaan heeft volgens hem geen zin, naar boosdoeners wijzen evenmin. Oke: Seidl is op het perfecte moment ingestapt - de sfeerbepalende Alonso had juist zijn vertrek aangekondigd maar en passant ontiegelijk veel feedback gegeven voor de wagen van 2019, de Renault-motor kwam op stoom en het rijdersduo Sainz-Norris vormde een perfecte tandem.

Teamgeest boven alles

Toch verdient Seidl alle lof. Hij kreeg de neuzen bij McLaren in no-time dezelfde kant op - waar het eind 2018 nog een teleurgestelde, wanhopige club leek, daar was de sfeer een jaartje later al stukken beter. ‘Andy', zoals onze oosterburen hem liefkozend noemen, verklaarde eens dat 'alle F1-teams over vaklui beschikken' maar dat het 'losweken van ieders potentie' de basis vormt voor succes. Hij kan het weten: drie WEC-titels en drie Le Mans-zeges spreken voor zich.

Seidl noemde voetbalclub Bayern München eerder dit jaar als voorbeeld, niet in de laatste plaats omdat-ie er een fervent aanhanger van is. Bayern ontsloeg gedurende het vorige seizoen de hoofdcoach maar won desalniettemin de prestigieuze Champions League - de hoogste haalbare clubprijs in Europa. Als je vooruit wilt, dan moet je het verleden niet kapot analyseren, is Seidls motto. Nee, je moet focussen op het creëren van teamgevoel - precies zoals de invallende coach van Bayern afgelopen jaar deed. Niet bij de pakken neerzitten, hameren op ieders kracht en mede dankzij een topsfeer topresultaat boeken.

Terug naar de top

Bij McLaren worden teamleden niet meer op de persoon 'aangepakt', zoals bij Dennis en Boullier wel het geval kon zijn. Tegenwoordig hangt er een win or learn-mentaliteit, eentje waar Mercedes ook al jaren op bouwt. Dat is inderdaad de regerend zevenvoudig wereldkampioen. Je vraagt je haast af of andere teams het niet willen zien. Teamgeest is meer dan ooit het toverwoord. Kijk eens naar de drie meest opvallend presterende teams (in positieve zin) van 2020. Naast McLaren en Mercedes is AlphaTauri een sterke derde.

Samenwerking en positivisme, de pijlers van Seidl, hebben McLaren dit jaar een derde plek gebracht, terwijl ze twee jaar geleden nog rommelden in de marge. Volgend jaar liggen er Mercedes-motoren in het achteronder, komt Daniel Ricciardo en gaat het budgetplafond in. De wereldtitels lijken nog een stap te ver, maar McLaren, onder de bezielende leiding van ‘Andy', komt eraan.

René Oudman
Twitter: @reneoudman