In memoriam: Dieter Mateschitz (1944-2022)

Hier kan je de warme woorden van Verstappen zelf horen.

Ze hoorden het slechte nieuws net voor kwalificatie. (Laatste stukje van het interview.)
https://youtu.be/HpZV7FLB9TE

In het extreme geval kan het zelfs inhouden dat redbull racing stopt. Als de Thaise kant er geen heil meer in ziet voor een compleet eigen team.

@Red Slow

Het raceteam was prive eigendom van Mateschitz dus dat zal wel naar die zoon gaan , mits Mateschitz het anders heeft geregeld.

Daarnaast Is Red Bull nu het allergoedkoopste reclamebord (meeste bereik voor minste uitgaven) wat je maar kan bedenken dus mocht die zoon er geen trek in hebben zal die Thaise eigenaar als allereerste de hele toko willen overnemen.

@ Red slow, ik ben daar al eerder in gedoken maar Red Bull racing lijkt me los te staan van Red Bull. De activiteiten in de sport waren op naam van Dietrich zelf

Op dit moment wil ik meniet aan speculaties wagen, red slow.

Dietrich Mateschitz is een groot verlies voor de sport, voor de autosport en zeer zeker voor F1.

Wat er hierna gaat komen zie ik wel.

Red Slow@ Die Thaise aandeelhouder heeft in die zin niet veel te willen. krating daeng is zelf niet een heel sterk merk.

RB produceert zelf geen drank. RB is een eigenlijk een label die voor 9 a 10 cent een zoetere versie van krating daeng verkoopt en daarna in de wereld vermarkt.

Sport is emotie en daar speelde Dietrich op in. Een van zijn eerste atleten (na dat het al was vermarkt als nachtclub drankje) was een surfer waarna al gauw alle surffans aan t drankje waren geslagen (hier een onbekende sport, maar neem Oceanie/Chili/Mexico/Portugal/VS/Fiji en ze zijn er gek op in strandregios)

Per sport dat hij zijn marketing uitbreide werd een grote fanbase gecreerd, omdat RB altijd gelinkt was aan top atleten dan wel favoriete clubs.

De verkoop van Red Bull blikjes werkt ook alleen op deze manier (zie concurrenten die het anders probeerden) dus zolang de thaise aandeelhouder veel geld wil blijven verdienen aan hun (aangepaste) drankrecept, staat hij alle vorm van sportmarketing toe.

Overigens... ergens tussen 1/2 en 2/3 van de winst gaat terug in de sportwereld om duizenden atleten te betalen + crews. Bij menig ander multinational zou dit niet voorkomen om de winstmarges maar te vergroten.

Helmut oogt idd nog fit, maar hij is al op leeftijd natuurlijk, kan zomaar gebeurt zijn.

Maar ik neem aan dat zijn opvolger al wordt klaargestoomd, wie dat ook is.

@Snailer,

bedankt voor de video met Max over Mateschitz!

@MO,

klopt helemaal wat je zegt. David Coulthard sprak daar gisteren ook over.
Alles gaat gewoon verder zoals het tot nu toe ging.
Ze zullen alleen wel de enorme steun en het enthousiasme en doorzettingsvermogen van Mateschitz missen.

@Snelle:

Met betrekking tot je eerste alinea; een interessant oud artikel dat ik laatst tegenkwam:

Adrenaline in het energiedrankje én in de marketing

De laatste stunt van Red Bull was het sponsoren van de duik die een stuntman van 39 kilometer hoogte maakte. Minutenlang keken miljoenen mensen naar de stunt én het logo van het drankje. „Red Bull ís marketing.”

Ruim acht miljoen mensen wereldwijd zagen het zondag live via You Tube. Nog eens miljoenen mensen zagen de beelden later terug: de Oostenrijkse skydiver Felix Baumgartner die op een hoogte van 39 kilometer de deur van zijn capsule opent, op de rand gaat staan en zich na de woorden ‘I’m coming home now’ met een rotvaart ter aarde stort.

Niet alleen zagen miljoenen kijkers hoe de stuntman met een topsnelheid van 1.342 kilometer per uur door de geluidsbarrière ging en minutenlang een vrije val maakte, zij zagen óók een minutenlange reclame voor Red Bull. Het Oostenrijkse energiedrankje (‘Red Bull geeft je vleugels’) was namelijk de sponsor van het hele gebeuren. Op Baumgartners helm en op de zijkant van zijn witte astronautenoutfit prijkten in geel en rood de naam Red Bull en het bekende logo van twee stieren die tegen elkaar opstoten.

Marketingdeskundigen zijn lyrisch over deze laatste reclamestunt van ‘marketingmachine’ Red Bull. Neem Cor Hospes, auteur van diverse boeken over guerrillamarketing. „It’s one small step for a man, one giant leap for marketing”, zegt hij, in stijl blijvend. „Dit is echt de hoogste dimensie van marketing. Red Bull maakt hiermee zijn claim waar, dat het mensen vleugels geeft.”

En het getuigt van lef, voegt Jeroen Boschma daaraan toe. Hij is reclameman en specialist op het gebied van jongerenmarketing. „Wat als het was misgegaan? Wat als Baumgartner te pletter was gevallen? Red Bull durft enorme risico’s te nemen.”

Red Bull is voor de marketeers van nu wat Coca Cola voor hun voorgangers in de jaren zeventig was: hét toonaangevende bedrijf op het gebied van marketing. Boschma: „Red Bull ís marketing. Je kunt niet in dit vak werken en níét kijken hoe Red Bull het doet.”

In zijn laatste boek citeert Hospes de Chinese filosoof Confucius (551 tot 479 voor Christus): ‘Vertel het me en ik zal het vergeten. Laat het me zien en ik ga het misschien onthouden. Betrek me en ik zal het begrijpen.’ Hospes noemt dit „heel oude, maar anno vandaag zeer wijze woorden”. Immers, in een poging consumenten te verleiden meer producten te kopen, doen marketeers steeds gekkere dingen. Maar zolang zij consumenten niet op een actieve manier bij het merk betrekken, zal een reclamecampagne nooit aanslaan. Red Bull is hét schoolvoorbeeld van hoe het moet, zegt Hospes. „De kracht is dat het bedrijf niet het product naar de mensen brengt, maar de mensen naar het product. Via verrassende, onconventionele en originele evenementen, goed en cool uitgevoerd.”

Red Bull bestaat sinds 1982. Het energiedrankje bestond al langer: in de jaren zeventig ontwikkelde de Thaise miljardair Chaleo Yoovidhya Krathing Daeng, Thais voor ‘rode stier’. Pas nadat de Oostenrijker Dietrich Mateschitz, een marketingman en voormalig werknemer van voedingsmiddelenconcern Unilever, zich ermee ging bemoeien, kwam de wereldwijde doorbraak. In 1987 werd het energiedrankje gelanceerd op ‘thuismarkt’ Oostenrijk. Later volgden Singapore (1989) en Hongarije (1992). Grote klappers maakte Red Bull door de introductie in Duitsland in 1994, Groot-Brittannië in 1995 en in de Verenigde Staten in 1997.

Het drankje, dat de stoffen taurine en cafeïne bevat, is niet onomstreden. In Duitsland gold lange tijd een importverbod en ook in Frankrijk was Red Bull lang verboden. In Nederland bepleitten deskundigen dat de energiedrankjes voor kinderen verboden zouden worden vanwege onder andere de verslavende werking van cafeïne en de gevolgen op korte termijn: slapeloosheid, concentratieproblemen en opgefokt gedrag.

Toch heeft Red Bull intussen wereldwijd zo’n 30 miljard van zijn blauw-zilveren blikjes energiedrank verkocht. Vorig jaar waren dat er ruim 4,6 miljard, een stijging van 11,4 procent ten opzichte van 2010. De omzet steeg met 12,4 procent van 3,8 miljard tot 4,3 miljard euro. Ter vergelijking: Coca Cola maakte in datzelfde jaar een omzet van 46 miljard dollar (35 miljard euro). Red Bull wordt nu verkocht in 164 landen. Eind vorig jaar telde het concern 8.294 werknemers.

Red Bull heeft zich direct vanaf het begin nadrukkelijk verbonden aan extreme sporten. Motorrally’s, Formule 1, wildwaterkajakken, windsurfen, steeplechase, skateboarden, snowboarden – noem maar op. Maar de fabrikant bedenkt ook zelf nieuwe sporten, zoals de Red Bull Crashed Ice, waarbij schaatsers zo snel mogelijk een ingewikkeld parcours afleggen en Red Bull Cliff Diving – schoonspringen van metershoge rotsen of, zoals in 2009 in Rotterdam, vanaf een 26 meter hoog platform in de oude zeehaven. Rotterdam is twee keer het decor geweest voor de Red Bull Air Race, waarbij stuntpiloten tussen metershoge opgeblazen pionnen door vliegen.

Intussen heeft Red Bull ruim 400 atleten onder contract. „Red Bull is van betekenis voor hen, weet wat onder hen leeft”, schrijft marketingdeskundige Hospes in zijn laatste boek. „Dat is iets anders dan als merk je naam tijdelijk aan een skate-event verbinden om dat even later weer te laten vallen omdat je ineens beachvolleybal leuk vindt.”

Alle Red Bull-evenementen draaien om adrenaline; het kan niet extreem genoeg. Dat kost veel geld. Red Bull besteedt zo’n 80 tot 90 procent van al zijn uitgaven aan sponsoring en marketing. Het bedrijf geeft nauwelijks iets uit aan traditionele advertenties en commercials. In 2010 bedroeg het marketingbudget circa 1,4 miljard euro – een derde van de omzet die dat jaar 3,79 miljard bedroeg. „Ik heb maar één groot vraagteken”, zegt sponsoradviseur Mick de Haas. „Hoe verdient Red Bull zijn geld? Je ziet iedereen om je heen Coca Cola drinken, maar Red Bull? Je ziet het wel bij de benzinestations liggen, maar je vraagt je af of het nu echt zo veel gedronken wordt en door wie.”

Het bedrijf wil niet zeggen hoeveel de sprong van Baumgartner heeft gekost, maar naar schatting gaat het om vele tientallen miljoenen. De voorbereiding heeft jaren geduurd. Alleen de heliumballon kostte al 200.000 dollar. Het ruimtepak 250.000 dollar. „Maar Red Bull krijgt iedere cent dubbel en dwars terug”, voorspelt Hospes. Zakenblad Forbes constateerde: zo veel zendtijd en voorpagina’s kan een bedrijf onmogelijk kopen.

„Als acties interessant genoeg zijn om erover te schrijven, zul je erover lezen”, zei oprichter Mateschitz vorig jaar in Financial Times.
Daarom heeft Red Bull zijn naam en logo ook niet overdadig in beeld bracht bij de stunt, zegt Hospes. „Dan had het er wel érg dik bovenop gelegen dat mensen naar reclame zaten te kijken. Nu keken ze naar spektakel.” De Haas ziet een ander argument voor die terughoudendheid: „Voor hetzelfde geld had Baumgartner het niet overleefd en was hij zo op de grond neergeploft. Dan is het marketingtechnisch niet zo handig als overal Red Bull op staat.”

Uit: NRC, 20 oktober 2012

Mooie post THW......lekker kort ook.

In één ruk gelezen én m'n koffie koud.

Heel leuke info THW.

@THW: Ja prima stuk. Ik zat toen overigens ook geboeid voor youtube. Maar goed, erg interessant dus wie het nu daar voor het zeggen krijgt en hoe die erin staat wat betreft sportmarketing.

B.O.P. weet niet beter en de onoplettende lezer volgt hem klakkeloos.
Ik stoor me er ook aan.
Het is zelfs disrespectvol naar de overledene.
Zoiets zou met Nieky Loudaa nooit gebeuren.

En Helmut noemde de beste man 'Didi'

Nu is de verwarring helemaal compleet

Hij heette Dietrich ja... maar heb he ooit van een roepnaam gehoord?
Dieter dus...