De dag dat F1-coureur Jules Bianchi overleed

Julies Bianchi debuteerde in 2007 in de autosport en wel in het Franse Formule Renault 2.0-kampioenschap. De Fransman debuteerde het kampioenschap en kroonde zich tot kampioen na 5 overwinningen en elf podiums. De twee seizoenen erna reed Bianchi in de Formule 3 voor het team van ART. in 2008 was er een derde plaats in het kampioenschap, waarna Bianchi in 2009 zijn tweede autosportkampioenschap op zijn naam schreef.

2010 betekende de overstap van Bianchi naar het GP2-kampioenschap. Constante races werden afgewisseld met ongelukken, maar aan het einde van het seizoen stond de Fransman derde, achter Pastor Maldonado en Sergio Perez. In 2011 bleef Bianchi rijden in de GP2, wederom voor ART. Na een moeizame seizoensstart reed de Fransman een sterke tweede seizoenshelft, wederom op weg naar de derde positie in het kampioenschap. In twee jaar GP2 behaalde Bianchi slechts één overwinning in het hoofdkampioenschap, maar constante klasseringen in de top-tien brachten de Fransman hoog in de kampioenschapstabel.

Bianchi was inmiddels onderdeel van het opleidingsteam van Ferrari en reed zo nu en dan zijn rondjes voor het Italiaanse team. In 2012 werden zijn Formule 1-activiteiten uitgebreid met een rol als testrijder voor het team van Force India. Daarnaast ging de Fransman in de Formule Renault 3.5-klasse wederom op jacht naar een kampioenschap. Bianchi wist de titel bijna te winnen, maar na een discutabele touche van Robin Frijns eindigde niet Bianchi, maar de Nederlander bovenaan het kampioenschap. Het was echter niet Frijns maar Bianchi die de overstap naar de Formule 1 zou maken.

Na een lange winter, waarin Bianchi onderhandelde met Force India over een Formule 1-stoeltje, leek het erop dat de Fransman wederom langs de zijlijn zou staan. Force India koos voor Paul di Resta en Adrian Sutil, tot ongenoegen van Bianchi. Vlak voor de start van het seizoen in Melbourne dook de naam van Bianchi ineens op bij het team van Marussia. Het achterhoedeteam had Max Chilton en Luis Razia gecontracteerd, maar de Braziliaan kwam zijn afspraken niet na. De Braziliaan werd bedankt voor zijn bewezen diensten en vervangen door Bianchi. Zijn Formule 1-debuut was een feit.

Bianchi maakte een ijzersterke indruk in zijn eerste Formule 1-seizoen. De Fransman was praktisch altijd sneller dan teamgenoot Max Chilton en ook Caterham-coureurs Charles Pic en Giedo van der Garde waren vaak geen partij voor Bianchi. Punten scoorde Bianchi in 2013 niet, maar dit was enkel te wijten aan het materiaal. In 2014 kwam Marussia met een verbeterde auto op de proppen en wederom blonk Bianchi uit in de achterhoede. In de Grand Prix van Monaco scoorde Bianchi zijn eerste en uiteindelijk enige punten in de Formule 1. Na een ijzersterke race eindigde de Fransman op de achtste positie, al wierp een tijdstraf hem terug naar positie negen. Desalniettemin stonden er twee punten achter de naam van Bianchi en het was groot feest bij Marussia.

De feeststemming bij het team verdween als sneeuw voor de zon op 5 oktober. Tijdens de Grand Prix van Japan crashte Bianchi op ongelukkige wijze op een bergingsvoertuig, waarna al snel duidelijk werd dat de Fransman in een ernstige situatie verkeerde. Bianchi lag in coma en het bleef vaak lang stil rondom de coureur. Af en toe uitte vader van Bianchi zijn verdriet in de media, met de aankondiging van de dood van zijn zoon afgelopen nacht als absolute dieptepunt. 

Bianchi heeft meer dan een half jaar gevochten voor zijn leven, maar uiteindelijk bleken de verwondingen toch te zwaar. De dood van Bianchi is de eerste sinds het overlijden van Ayrton Senna in 1994 en waarschijnlijk zal de dood van de Fransman niet de laatste fataliteit in de Formule 1 zijn. Het gevaar ligt in de autosport altijd op de loer en helaas heeft dit gevaar Bianchi weten te grijpen. De herinneringen aan Jules Bianchi zullen bij iedereen in de Formule 1 blijven bestaan en hopelijk heeft de coureur nu, na een lang gevecht met zijn verwondingen, zijn rust gevonden. Forza Jules.