Interview: Larry ten Voorde, veeleisende recordjager domineert Porsche-wereld

Waar die ene, bekende Nederlander op het Autodromo Nazionale Monza zijn race in de grindbak eindigde, daar vierde een andere Nederlander twintig uren daarvoor juist groot succes. Larry ten Voorde, die als deelnemer van de Porsche Supercup dit jaar achtmaal in het voorprogramma van de Formule 1 reed, veroverde zijn tweede, achtereenvolgende kampioenschapstitel.

Ten Voorde (24) is, in de goede zin van het woord, een markant type. Als het gespreksonderwerp zijn beroep betreft spreekt Ten Voorde op diep gepassioneerde toon, in verhoogd tempo. Zodra hij overigens het woord neemt verraad het diep-Nedersaksische accent meteen de Twentse afkomst.

Het aanstekelijke enthousiasme van Ten Voorde heeft ertoe geleid dat de Porsche Supercup momenteel flink aan populariteit wint in Nederland. Natuurlijk zijn Nederlandse sportfans vrij chauvinistisch ingesteld, maar het vrolijke karakter van Ten Voorde maakt voor de beleving een significant verschil. In gesprek met GPToday.net blikt de veeleisende Tukker terug op zijn succesvolle Supercup-seizoen, bespreekt hij toekomstdoelen en wordt een merkwaardige constructie met een concurrent toegelicht.

Eén cijfer verschil

“Dit was een geweldig jaar. Ik heb vier van de acht races gewonnen, ben rijderskampioen geworden en heb met mijn team GP Elite het teamkampioenschap veroverd. Het kon niet veel beter”, lacht Ten Voorde, als hij het Supercup-jaar 2021 analyseert. “Het mooiste moment – naast de zaterdag op Monza, toen ik de titel pakte – was het winnen in Monaco. Dat is toch wel een droom die op het wensenlijstje van iedere coureur staat.”

“Dat we het teamkampioenschap hebben gewonnen is ook vrij bijzonder. GP Elite is pas twee seizoenen actief in de Porsche Supercup. Dit jaar reden we met twee teams – ik, Max van Splunteren en Jesse van Kuijk in het ene team, Lucas Groeneveld en Daan van Kuijk in het andere team.” Wie denkt dat GP Elite en haar rijdersbestand hebben voortgebouwd op het succes van 2020, toen Ten Voorde zijn eerste Supercup-rijderstitel veroverde, heeft het mis. Voor dit jaar werd namelijk een nieuwe wagen geïntroduceerd.

“Tot en met vorig jaar reden we in de Supercup met een GT3 Cup 991, dit jaar werd de GT3 Cup 992 ingezet. Dat is qua typeaanduiding één cijfer verschil, maar in werkelijkheid een compleet andere wagen. We gingen met de nieuwe 992 een stuk harder dan voorheen, hadden meer downforce en konden dus op hogere snelheid door de bochten. Tegelijkertijd werd het lastiger om tegenstanders te volgen – juist vanwege die toegenomen downforce.” Het racen in de Porsche Supercup kreeg een nieuwe dimensie, maar Ten Voorde bleek zich razendsnel en moeiteloos aan te kunnen passen.  

Character building

Het verhaal van Ten Voorde’s persoonlijke ontwikkeling is nagenoeg een sprookje. De Tukker probeert in de beginjaren ’10 voet aan de grond te krijgen in de eenzitterwereld, wat verloopt met vallen en opstaan. Het debuutjaar in de Noord-Europese variant van het Formule Renault 1.6-kampioenschap is zeer acceptabel, maar nadien wordt het lastiger. Bovendien verandert het financiële plaatje, zoals voor zoveel jonge rijders het geval, steeds meer in een onoplosbare puzzel.

Als zeventienjarige raceliefhebber zonder direct toekomstperspectief in de eenzitters komt Ten Voorde bij GP Elite terecht, op dat moment enkel een organisatie die exclusieve track days op continentale racecircuits organiseert. Ten Voorde wast de wagens en zet de door gasten omgereden pionnen nadien weer recht. Een bijzonder pure vorm van character building.

“Mede daarom is het zo ontzettend mooi dat ik nu met GP Elite de Supercup-titels heb gewonnen. GP Elite besloot voor 2020 toe te treden tot de Supercup, ik had op dat moment reeds twee seizoenen afgewerkt. Ik stapte over naar hun nieuwe Supercup-team en kwam als het ware terug op het oude nest, daar waar ik vroeger als assistent werkte.”

“Bij GP Elite heb ik veel geleerd, zowel óp als naast de baan. Een aantal jaren geleden was ik, eerlijk gezegd, best wel een wildebras. Ik zat vaker bij de wedstrijdleiding dan me lief was. In het warme bad van GP Elite heb ik me kunnen ontwikkelen en ben ik gegroeid tot de man die ik nu ben. Natuurlijk kan het altijd beter, en daarom train ik bijvoorbeeld ook met Jake Aliker – de voormalige trainer van Max Verstappen. Ik kom van ver, ben ontzettend dankbaar voor wat ik heb bereikt, maar ben hongerig naar meer.”

Beste van Boekelo

Maar wat kan Ten Voorde nog meer winnen? “Supercup-titels”, klinkt het resoluut, met een schaterlach erachteraan. Landgenoot (en zelfs dorpsgenoot) Patrick Huisman reikte tot vier kampioenschapstitels (1997, 1998, 1999 en 2000). Ten Voorde wil de beste van zijn dorp Boekelo worden en moet zodoende dus nog minstens drie titels veroveren. Ook buiten de Supercup zijn er doelen.

“Ik rijd tevens in de Porsche Carrera Cup Duitsland. Dat kampioenschap is vergelijkbaar met de Supercup – we rijden met dezelfde auto’s, ze hebben alleen andere banden. Vorig jaar werd ik ook in de Carrera Cup Duitsland kampioen en met nog vier races voor de boeg sta momenteel eerste in het kampioenschap van 2021. Daarnaast sta ik absoluut open voor deelname aan de grote endurancewedstrijden – denk aan de 24 uren van Dubai, de 24 uren van Daytona en natuurlijk de 24 uren van Le Mans. Een kans om in bijvoorbeeld de nieuwe LMDh-wagen van Porsche te rijden zou ik zeker niet afslaan.”

Passie

Op het moment van spreken zit Ten Voorde letterlijk naast Morris Schuring, het zestienjarige supertalent dat afgelopen jaar zijn debuut mocht maken in de Supercup. In diens drie gastraces liet de tiener een behoorlijke indruk achter. Ten Voorde fungeert als rijderscoach van Schuring, wat inhoudt dat de jongste van het tweetal de kneepjes van de meester leert. Leidt Ten Voorde doodleuk zijn eigen concurrent op?

“Ik kan beter niet te goed over hem spreken, want dan gaat-ie naast zijn schoenen lopen”, grapt de Tukker. “Zonder gekheid: ik vind het mooi om mijn passie en ervaring te delen. Zelf had ik geen rijderscoach. Racen is mijn passie en het liefst deel ik mijn kennis met iedereen. Als ik een concurrent mag kiezen om mee te strijden voor het kampioenschap, dan heb ik liever een teamgenoot die ik zelf heb bijgestaan als coach, dan iemand anders. Als ik Morris dingen kan leren, dan maakt dat me blij. Bovendien kan ik er ook nog wat aan hebben – stel dat hij bepaalde dingetjes beter uitvoert dan ik, dan kan ik mezelf weer verbeteren.”

“Racen is mijn passie, voor het racen leef ik. Tegenwoordig ben ik meer op circuits dan thuis. Ik ben ontzettend gedreven om te blijven winnen en zal er alles aan doen om dat te bewerkstelligen!”