Ayrton Senna Special: Deel 11: Ayrton als testrijder - Keuze uit verschillende teams (1983)

Na zijn succesvolle test bij Williams in juli 1983 kreeg de Braziliaan meerdere aanbiedingen. Ayrton zou na zijn Britse Formule 3-seizoen de kans krijgen om voor McLaren te testen. Dit gebeurde eind oktober 1983.

McLaren Young Drivers-test

Als onderdeel van de McLaren Young Drivers test kwamen Ayrton Senna, Martin Brundle en Stefan Bellof naar Silverstone. Hedendaags voert McLaren deze test ook uit, de winnaar van de McLaren Autosport Award krijgt namelijk door het team uit Woking een test in een ouder model Formule 1-auto aangeboden. Brundle en Senna waren aanwezig vanwege hun prestaties in het Britse Formule 3-kampioenschap, Stefan Bellof werd door McLaren gezien als de opvolger van John Watson. Watson zou eind 1983 zijn taak als Grand Prix-coureur bij McLaren neerleggen. De Brit ging in onderhandeling met Brabham, maar in het verloop van dit verhaal komen wij daar op terug.

McLaren wilde Bellof zien ten opzichte van de Britse Formule 3-coureurs. Na zijn eerste poging in de McLaren MP4-1 Ford Cosworth werd Senna uit de auto gehaald. Hij zou volgens de engineers te snel willen. Nadat hij terugkwam op de baan reed hij de snelste ronde van de dag, 1:13.9. Ayrton kwam terug in de pits en klaagde over het feit dat hij zich nie top zijn gemak voelde in de cockpit. Hij dacht dat hij het gaspedaal niet zo goed kon bedienen als hij wilde. Toch voelde hij zich goed: "Ik voelde me best comfortabel met de auto. De McLaren Ford is een makkelijk te besturen auto. De snelheid op Silverstone is best hoog, maar desondanks heb ik een goed gevoel bij deze auto. De resultaten waren uitstekend, veel beter dan ik zelf had verwacht. Ik ga me nu ook realiseren hoe je een Formule 1-race zou kunnen winnen. Je bent in de Formule 1 altijd afhankelijk van het materiaal wat je krijgt, de coureur kan daar een onderdeel van zijn. Zolang je een goede auto hebt kan je er makkelijk mee overweg. Ik ben zeer tevreden over deze test en het was echt geweldig om te doen."

In een interview verklaarde Ron Dennis het volgende: "Tot nu toe gaat alles goed. Ayrton is constant sneller op deze banden dan we in het verleden geweest zijn. Ik hoop dat we hem aan het einde van de dag nog een sessie kunnen laten rijden. Misschien gaat het dan nog beter."

Enkele ronden in de Brabham-BMW

Bernie Ecclestone had inmiddels ook interesse getoond in de Braziliaan. Ecclestone nodigde Senna uit voor een test op het Franse circuit van Paul Ricard. De Brabham-BMW BT52B zou ter beschikking staan van de Braziliaan. Deze test was achteraf verre van succesvol. De BT52B was op dat moment nog in ontwikkeling en het leek er destijds op dat Nelson Piquet, op dat moment eerste coureur bij Brabham, aan de monteurs opdracht had gegeven om de auto te saboteren. Piquet zou deze monteurs, waar hij kampioen mee was geworden, verteld hebben om de auto verkeerd af te stellen. Ayrton bleek uiteindelijk niet in staat te zijn om een respectabele rondentijd te laten noteren.

Op die 14e november 1983 had Brabham meerdere coureurs uitgenodigd om testwerk te verrichten. Naast Senna waren dat ook: Mauro Baldi, Pierluigi Martini en Roberto Guerrero. Aan het einde van de dag bleek Ayrton liefst twee seconden langzamer te zijn dan Piquet. Ayrton was tevens ook één tiende langzamer dan Mauro Baldi. Aan het einde van de dag vertrok de Braziliaan dan ook met een naar gevoel. In een later stadium zou Bernie Ecclestone hebben toegegeven dat Nelson Piquet de route van Ayrton naar Brabham geblokt zou hebben. Ayrton was bereid voor onderhandelingen, dit hebben wij in ons vorige deel al vermeld. Toch bleek er nog één factor te zijn waardoor de deal tussen Ayrton en Brabham niet door ging: Hoofdsponsor Parmalat zou haar voorkeur voor een Italiaanse coureur duidelijk hebben gemaakt. Men zou de sponsoring aan het Brabham-team stopzetten als er geen Italiaanse-coureur in de auto zou zitten. Dit verklaarde destijds ook waarom 'mindere' coureurs als Pierluigi Martini en Mauro Baldi aan de test mochten deelnemen. Uiteindelijk koos Brabham voor een andere Italiaan, Teo Fabi.

Test en contract bij Toleman

Zijn laatste test in 1983 kwam bij het team van Toleman. Gek genoeg het 'minste' team van de vier. Toch voelde Ayrton zich hier meteen thuis. De test op Silverstone was memorabel. Waar de Braziliaan in de ochtend de beschikking had over een natte baan, klaarde het in de middag op. Ayrton ging sneller rondt dan Toleman-coureur Derek Warwick. De tijd van Ayrton, 1:11.500 zou hem tijdens de Britse Grand Prix van 1983 een achtste plaats op de grid hebben opgeleverd. Regulars Derek Warwick en Bruno Giacomelli kwamen in juli, onder betere omstandigheden en met meer ervaring, niet verder dan een 1:12.538 (Warwick) en een 1:14.422 (Giacomelli).

Senna was in zowel de ochtend als de middagsessie op een rustige manier van start gegaan. Hij had geleerd van zijn McLaren test eerder dat jaar op hetzelfde circuit. Aan het einde van de ochtendsessie reed de Braziliaan zelfs in vochtige omstandigheden (bijna droge baan) een 1:12.040. Dat was op dat moment al sneller dan de kwalificatietijd van Warwick. Toleman was zeer onder de indruk. "Om eerlijk te zijn is dit niet een auto om races mee te winnen," vertelde Ayrton na afloop van de testdag. "Deze auto heeft niet de mogelijkheden zoals bij Ferrari, Renault of Brabham. Maar deze auto is zeker een potentiële podiumkandidaat, misschien zelfs al volgend jaar."